ਸ੍ਰ. ਜਗਮੀਤ ਸਿੰਘ ਬਾਰੇ ਟਾਈਮਜ਼ ਆਫ ਇੰਡੀਆ (Times Of India ) ਵਿੱਚ ਛਪੀ ਇੱਕ ਖ਼ਬਰ ਦੇ ਕੁਝ ਰੀਵਿਊ ਪੜ੍ਹਦਿਆਂ ਨਜ਼ਰ ਇੱਕ ਦਿਲਚਸਪ ਟਿੱਪਣੀ 'ਤੇ ਆ ਕੇ ਰੁਕ ਗਈ।
ਟਿੱਪਣੀ ਕੁਝ ਇੱਦਾਂ ਸੀ ਕਿ "ਇਸ ਖਾਲਿਸਤਾਨੀ ਅੱਤਵਾਦੀ ਨੂੰ ਬਣ ਲੈਣ ਦਿਓ ਕਨੇਡਾ ਦਾ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ..
ਇਸਨੂੰ ਦਿੱਲੀ ਦੇ ਹਵਾਈ ਅੱਡੇ ਤੋਂ ਹੀ ਵਾਪਿਸ ਮੋੜਾਂਗੇ।"ਪਰ ਇਸ ਗੁਰੂ ਦੇ ਸਿੰਘ ਅੰਦਰ ਹਰੇਕ ਧੱਕੇਸ਼ਾਹੀ ਖਿਲਾਫ਼ ਕੁਝ ਕਰ ਗੁਜ਼ਰਨ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਵਾਲਾ ਦਸਮ ਪਿਤਾ ਦਾ ਸਿਧਾਂਤ ਹੋਰ ਪਰਪੱਕ ਹੁੰਦਾ ਗਿਆ।
ਪਰ ਗੁਰੂ ਦਾ ਇਹ ਸਿਦਕੀ ਸਿੰਘ ਟੀਨ ਏਜ ਵਿਚ ਹੁੰਦਿਆਂ ਹੋਇਆਂ ਵੀ ਨੌਕਰੀ ਕਰਨ ਵਾਸਤੇ ਮੈਦਾਨ ਵਿਚ ਆ ਡਟਿਆ।
ਛੋਟੇ ਵੀਰ ਅਤੇ ਸਾਰੇ ਟੱਬਰ ਦੀਆਂ ਰੋਟੀਆਂ ਤੱਕ ਪਕਾਈਆਂ ਅਤੇ ਸਾਰੇ ਘਰ ਦੀ ਜੁੰਮੇਵਾਰੀ ਖੁਦ ਦੇ ਮੋਢਿਆਂ ਤੇ ਚੁੱਕੀ।
ਪਰ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਹੀ ਹਰ ਔਖੀ ਘੜੀ ਵਿਚ ਚੜ੍ਹਦੀ ਕਲਾ ਵਿਚ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਗੁਰੂ ਦੇ ਸਿਧਾਂਤ ਦਾ ਪੱਲਾ ਫੜੀ ਰਖਿਆ।
ਸਮਝ ਤੋਂ ਪਰੇ ਹੈ ਕਿ ਕਿਸੇ ਵੇਲੇ ਕਸ਼ਮੀਰੀ ਪੰਡਤਾਂ ਦੀ ਰਾਖੀ ਵਾਸਤੇ ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਹਸਦਿਆਂ ਹਸਦਿਆਂ ਸ਼ਹੀਦ ਕਰਵਾਉਣ ਵਾਲੇ ਦਸਮ ਪਿਤਾ ਦੁਆਰਾ ਬਖਸ਼ੇ ਹੋਏ ਇਸ ਸਰੂਪ ਵਿਚ ਵਿਚਰਦਾ ਹਰ ਇਨਸਾਨ ਇਸ ਢਾਂਚੇ ਵੱਲੋਂ ਅੱਤਵਾਦੀ ਅਤੇ ਦਹਿਸ਼ਤਗਰਦ ਕਿਓਂ ਗਰਦਾਨ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ?
ਦੂਜੀ ਟਿੱਪਣੀ ਸੀ, "ਕੀ ਹੋ ਗਿਆ ਗੋਰਿਆਂ ਨੂੰ ? ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕੋਈ ਹੋਰ ਨਹੀਂ ਲੱਭਿਆ ਇਸ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਅਹੁਦੇ ਤੇ ਪੁਜੀਸ਼ਨ ਲਈ ?"
ਕੁਝ ਚਿਰ ਸੋਚ ਵਿਚਾਰ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇਸ ਨਤੀਜੇ 'ਤੇ ਪਹੁੰਚਿਆ ਹਾਂ ਕਿ ਕਿਉਂ ਨਾ ਇਸ ਖਤਰਨਾਕ 'ਅੱਤਵਾਦੀ' ਦੀਆਂ ਦਹਿਸ਼ਤਪਸੰਦ ਕਾਰਵਾਈਆਂ 'ਤੇ ਥੋੜੀ ਬਹੁਤ ਖੋਜ ਕੀਤੀ ਜਾਵੇ।
ਸੰਤਾਲੀ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਹਕੂਮਤ ਖਿਲਾਫ਼ ਲੜਨ ਵਾਲੇ ਮਹਾਨ ਆਜ਼ਾਦੀ ਘੁਲਾਟੀਏ ਸ੍ਰ. ਸੇਵਾ ਸਿੰਘ ਠੀਕਰੀਵਾਲਾ ਦੇ ਵਿਹੜੇ ਵਿੱਚ 1979 ਨੂੰ ਜੰਮਿਆ ਪੜਪੋਤਰਾ ਜਗਮੀਤ ਸਿੰਘ ਦੱਸਦਾ ਹੈ ਕਿ ਨਿੱਕੇ ਹੁੰਦਿਆਂ ਕਨੇਡਾ ਦੇ ਸਕੂਲ ਵਿਚ ਵੱਖਰੀ ਦਿੱਖ, ਪਹਿਰਾਵੇ ਅਤੇ ਰੰਗ ਰੂਪ ਕਾਰਨ ਹੁੰਦੀਆਂ ਨਸਲੀ ਟਿੱਪਣੀਆਂ ਪਿੱਛੋਂ ਹੁੰਦੀ ਬਹਿਸ ਅਕਸਰ ਹੀ ਹੱਥੋ-ਪਾਈ ਤੱਕ ਜਾ ਅੱਪੜਦੀ।
ਫੇਰ ਅਕਸਰ ਹੀ ਵੱਡੇ ਗਰੁੱਪਾਂ ਵੱਲੋਂ ਉਸ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਬੁਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕੁੱਟਿਆ ਮਾਰਿਆ ਤੇ ਜ਼ਲੀਲ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ।
ਫਿਰ ਸਵੈ-ਰਖਿਆ ਲਈ ਮਾਰਸ਼ਲ ਆਰਟ ਦੀ ਸਖ਼ਤ ਟਰੇਨਿੰਗ ਲਈ ਤੇ ਪ੍ਰੋਫੈਸ਼ਨਲ ਕੁਸ਼ਤੀ ਸਿੱਖ ਕੇ ਉਨਟਾਰੀਓ ਸੂਬੇ ਦੀ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਹੀ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਚੈਂਪੀਅਨਸ਼ਿਪ 'ਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕੀਤਾ।
ਦੱਸਦੇ ਹਨ ਕਿ ਇੱਕ ਵਾਰ ਬਾਪ ਬਹੁਤ ਬਿਮਾਰ ਪੈ ਗਿਆ ਅਤੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਤੋਂ ਅਸਮਰਥ ਹੋ ਕੇ ਘਰੇ ਬੈਠ ਗਿਆ। ਘਰ ਦੀਆਂ ਬਿੱਲ ਤੇ ਹੋਰ ਖਰਚੇ ਤੱਕ ਨਾ ਦੇ ਸਕਣ ਤੱਕ ਦੀ ਨੌਬਤ ਆ ਪਹੁੰਚੀ ਅਤੇ ਘਰ ਵਿਚ ਖਾਣ ਪੀਣ ਤੱਕ ਦੇ ਵੀ ਲਾਲੇ ਪੈ ਗਏ।
ਬਾਇਓਲੋਜਿਕ ਸਾਇੰਸ ਦੀ ਡਿਗਰੀ ਅਤੇ ਫੇਰ ਟਰਾਂਟੋ ਦੀ ਯਾਰਕ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਤੋਂ ਲਾਅ ਦੀ ਡਿਗਰੀ ਲੈ ਕੇ ਸਥਾਪਿਤ ਹੋਇਆ ਇਹ ਪੇਸ਼ੇਵਰ ਅਤੇ ਕਾਮਯਾਬ ਵਕੀਲ ਜਗਮੀਤ ਸਿੰਘ ਪੰਜਾਬੀ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਅਤੇ ਫ਼ਰੈਂਚ ਭਾਸ਼ਾ ਨੂੰ ਪਾਣੀ ਵਾਂਙ ਬੋਲਣ ਦੀ ਸਮਰੱਥਾ ਰੱਖਦਾ ਹੈ।
ਗੁਰੂ ਦੇ ਲਾਲ ਨੇ ਆਪਣੇ ਨਾਮ ਨਾਲੋਂ ਧਾਲੀਵਾਲ ਗੋਤ ਹਟਾਅ ਕੇ ਸਿਰਫ਼ ਸਿੰਘ ਇਸ ਲਈ ਲਿਖਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਤਾਂ ਕਿ ਦਸਮ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਦੇ ਬਰਾਬਰੀ, ਇਕਸਾਰਤਾ ਅਤੇ ਸਾਂਝੀਵਾਲਤਾ ਵਾਲੇ ਸਿਧਾਂਤ ਨੂੰ ਕੋਈ ਠੇਸ ਨਾ ਪਹੁੰਚੇ।
ਨੌਮੀਨੇਸ਼ਨ ਦੌਰਾਨ ਇੱਕ ਗੋਰੀ ਵੱਲੋਂ ਮੁਸਲਿਮ ਦਾ ਲੇਬਲ ਲਾ ਕੇ ਸ਼ਰੀਅਤ ਬਾਰੇ ਜਾਣ ਬੁਝ ਕੇ ਪੁੱਛੇ ਗਏ ਸੁਆਲ ਨੂੰ ਜਿਸ ਖੂਬੀ ਨਾਲ ਹੈਂਡਲ ਕੀਤਾ, ਉਸ ਕਲਾ ਨੇ ਇਸ ਨੂੰ ਕੈਨੇਡੀਅਨ ਸਮਾਜ ਦਾ ਨਾਇਕ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ।
ਸੰਨ ਚੌਰਾਸੀ ਵਿਚ ਦਿੱਲੀ ਵਿਚ ਹੋਈ ਸਮੂਹਕ ਨਸਲਕੁਸ਼ੀ ਦੇ ਦੋਸ਼ੀ ਕੇਂਦਰੀ ਮੰਤਰੀ ਕਮਲ ਨਾਥ ਦੀ ਕੈਨੇਡਾ ਫੇਰੀ ਦੌਰਾਨ ਉਸ ਦਾ ਡਟ ਕੇ ਵਿਰੋਧ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਕੌਮ ਨਾਲ ਵਾਪਰੀ ਚੌਰਾਸੀ ਵੇਲੇ ਦੀ ਲਹੂ ਭਿੱਜੀ ਕਹਾਣੀ ਲੋਕਲ ਤੇ ਨੈਸ਼ਨਲ ਮੀਡੀਆ ਵਿਚ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉਜਾਗਰ ਕੀਤੀ। ਸ਼ਾਇਦ ਇਸ ਵਰਤਾਰੇ ਕਰਕੇ ਹੀ ਉਸਨੂੰ ਭਾਰਤੀ ਖੁਫ਼ੀਆ ਏਜੰਸੀਆਂ ਹੱਥੋਂ ਬਲੈਕ ਲਿਸਟ ਵੀ ਹੋਣਾ ਪਿਆ।
ਮਗਰੋਂ ਆਪਣੇ ਪੁਰਖਿਆਂ ਦੀ ਧਰਤੀ (ਭਾਰਤ) 'ਤੇ ਜਾਣ ਲਈ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਵੀਜ਼ੇ ਦੀ ਅਰਜ਼ੀ ਖਤਰਨਾਕ ਅੱਤਵਾਦੀ ਗਰਦਾਨ ਕੇ ਰੱਦ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਗਈ।
ਜੇ ਚੌਰਾਸੀ ਦੀ ਨਸਲਕੁਸ਼ੀ ਦੇ ਇਨਸਾਫ਼ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕਰਨੀ ਅਤੇ ਇਸ ਕਤਲ-ਏ-ਆਮ ਦੇ ਖੁੱਲ੍ਹੇਆਮ ਫਿਰਦੇ ਦੋਸ਼ੀਆਂ ਨੂੰ ਨੰਗਾ ਕਰਨਾ ਅੱਤਵਾਦ ਅਤੇ ਦੇਸ਼ ਵਿਰੋਧੀ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਫੇਰ ਇਸ ਹਿਸਾਬ ਨਾਲ ਹਰੇਕ ਉਹ ਇਨਸਾਨ ਜਿਹੜਾ ਆਪਣੇ ਦਿਲ ਵਿਚ ਚੌਰਾਸੀ ਦਾ ਦਰਦ ਰੱਖਦਾ ਹੋਇਆ ਇਨਸਾਫ਼ ਦੀ ਮੰਗ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਇਸ ਢਾਂਚੇ ਦੀ ਨਜ਼ਰੇ ਅੱਤਵਾਦੀ ਹੈ।
