Monday, 10 September 2018

ਕਰਤਾਰ ਸਿੰਘ ਝੱਬਰ


ਕਰਤਾਰ ਸਿੰਘ ਝੱਬਰ


ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਸ਼ਾਸਨ ਦੌਰਾਨ ਕਰਤਾਰ ਸਿੰਘ ਝੱਬਰ (ਆਗੂ ਸ਼੍ਰੋਮਣੀ ਅਕਾਲੀ ਦਲ) ਨੂੰ ਖਬਰ ਮਿਲੀ ਕਿ ਲਹਿੰਦੇ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਘਰ ਸਿੱਖ ਦਾ ਸੀ ਬਾਕੀ ਸਾਰੇ ਮੁਸਲਮਾਨ। ਸਿੱਖ ਦੇ ਘਰ ਮਹਿਮਾਨ ਆਏ, ਉਸ ਨੇ ਮੁਰਗਾ ਚਾੜ੍ਹ ਲਿਆ, ਮੁਸਲਮਾਨ ਇਕੱਠੇ ਹੋਏ, ਘੇਰਾ ਪਾ ਲਿਆ- ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਦੇ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਝਟਕਾ ਕਰਨ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਕਿਵੇਂ ਹੋਈ? ਪਤੀਲਾ ਮੂਧਾ ਮਾਰਿਆ, ਸਾਰਾ ਸਿੱਖ ਪਰਿਵਾਰ ਮਹਿਮਾਨਾਂ ਸਣੇ ਕੁੱਟਿਆ।
ਕਰਤਾਰ ਸਿੰਘ ਝੱਬਰ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗਿਆ। ਉਸ ਨੇ ਅਖਬਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਬਿਆਨ ਦਿੱਤਾ- ਆਉਂਦੇ ਦੋ ਹਫਤਿਆਂ ਬਾਅਦ ਨਿਸ਼ਚਿਤ ਦਿਨ ਉਸੇ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਚਾਲੀ ਬੱਕਰੇ ਝਟਕਾਏ ਜਾਣਗੇ, ਛਕੇ ਜਾਣਗੇ, ਰੋਕਣ ਵਾਲੇ ਹਿੰਮਤ ਕਰਨ ਤੇ ਰੋਕਣ।
ਵਾਇਸਰਾਏ ਤੱਕ ਤਾਰਾਂ ਖੜਕੀਆਂ। ਡੀਸੀ ਨੇ ਝੱਬਰ ਨੂੰ ਕਿਹਾ- ਸਰਕਾਰ ਤੁਹਾਨੂੰ ਅਜਿਹਾ ਨਹੀਂ ਕਰਨ ਦਏਗੀ। ਝੱਬਰ ਨੇ ਕਿਹਾ- ਅਸੀਂ ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਖੈਰਖਵਾਹ ਹਾਂ। ਸਰਕਾਰ ਨਾਲ ਕੋਈ ਟੱਕਰ ਨਹੀਂ। ਮੁਸਲਮਾਨ ਕੀ ਖਾਂਦੇ ਹਨ, ਕਿਵੇਂ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਅਸੀਂ ਕਦੀ ਵਿਘਨ ਨਹੀਂ ਪਾਇਆ। ਮੁਸਲਮਾਨ, ਸਿੱਖ ਦੇ ਖਾਣ ਪੀਣ ਕਾਰਨ ਹਮਲਾਵਰ ਹੋਣਗੇ ਤੇ ਸਰਕਾਰ ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਦੀ ਬਜਾਇ ਸਿੱਖਾਂ ਨੂੰ ਰੋਕੇਗੀ ਫਿਰ ਖਾਲਸਾ ਪੰਥ ਦੀ ਟੱਕਰ ਸਰਕਾਰ ਨਾਲ ਵੀ ਹੋਏਗੀ ਜਿਸਦੀ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰ ਸਰਕਾਰ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਹੋਏਗੀ।
ਫ਼ੌਜ ਨੇ ਪਿੰਡ ਘੇਰਦਿਆਂ ਮੁਸਲਮਾਨ ਵੱਸੋਂ ਨੂੰ ਚਿਤਾਵਨੀ ਦਿੱਤੀ- ਜਿਸ ਕਿਸੇ ਨੇ ਸਿੱਖਾਂ ਦੇ ਖਾਣ ਪੀਣ ਵਿੱਚ ਵਿਘਨ ਪਾਉਣਾ ਚਾਹਿਆ, ਗੋਲੀ ਨਾਲ ਫੁੰਡਿਆ ਜਾਏਗਾ। ਪਿੰਡਾਂ ਦੇ ਪਿੰਡ ਆ ਉਤਰੇ, ਝਟਕੇ ਦੀਆਂ ਦੇਗਾਂ ਚੜ੍ਹੀਆਂ ਤੇ ਛਕੀਆਂ। ਸਭ ਮੁਸਲਮਾਨ ਸੁੱਸਰੀ ਵਾਂਗ ਸੌਂ ਗਏ।
ਡਾ. ਹਰਪਾਲ ਸਿੰਘ ਪੰਨੂ

Sunday, 9 September 2018

ਪੰਜਾਬ ਦਾ ਇਤਿਹਾਸ ਬਦਲਣ ਵਾਲਾ ਦੱਰਾ ਖ਼ੈਬਰ


ਖ਼ੈਬਰ ਦੱਰਾ

ਇੱਕ ਇਤਿਹਾਸਕ ਪਹਾੜੀ ਦੱਰਾ ਹੈ ਜੋ 1,070 ਮੀਟਰ (3,510 ਫੁੱਟ) ਦੀ ਉੱਚਾਈ ਉੱਤੇ ਸਫ਼ੈਦ ਕੋਹ ਲੜੀ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਕੁਦਰਤੀ ਵਾਢ ਹੈ। ਇਹ ਦੱਰਾ ਦੱਖਣੀ ਏਸ਼ੀਆ ਅਤੇ ਮਧ ਏਸ਼ੀਆ ਦੇ ਵਿੱਚਕਾਰ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਵਪਾਰਕ ਰੂਟ ਰਿਹਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸਨੇ ਦੋਨਾਂ ਖੇਤਰਾਂ ਦੇ ਇਤਹਾਸ ਉੱਤੇ ਡੂੰਘੀ ਛਾਪ ਛੱਡੀ ਹੈ। 
ਵਰਤਮਾਨ ਰਾਜਨੀਤਕ ਪਰਿਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਇਹ ਦੱਰਾ ਪਾਕਿਸਤਾਨਨੂੰ ਅਫਗਾਨਿਸਤਾਨ ਨਾਲ ਜੋੜਦਾ ਹੈ। ਖੈਬਰ ਦੱਰੇ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਉੱਚਾ ਸਥਾਨ (5 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਜਾਂ 3.1 ਮੀਲ ਲੰਬਾ) ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਦੇ ਕੇਂਦਰੀ-ਸ਼ਾਸਿਤ ਕਬਾਇਲੀ ਖੇਤਰ ਦੀ ਲੰਡੀ ਕੋਤਲ  ਨਾਮਕ ਬਸਤੀ ਦੇ ਕੋਲ ਪੈਂਦਾ ਹੈ।

Image may contain: sky, bridge and outdoor

ਬਲਰਾਜ ਸਿੰਘ ਸਿੱਧੂ ਐੱਸ.ਪੀ.

ਦੁਨੀਆਂ ਦੇ ਕਿਸੇ ਖਿੱਤੇ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸ ’ਤੇ ਇੱਕ ਭੂਗੋਲਿਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾ ਨੇ ਇੰਨਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਨਹੀਂ ਪਾਇਆ ਹੋਵੇਗਾ ਜਿੰਨਾ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸ ’ਤੇ ਦੱਰਾ ਖ਼ੈਬਰ ਨੇ ਪਾਇਆ ਹੈ। ਇਹ ਅਤਿਕਥਨੀ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗੀ ਕਿ ਪੰਜਾਬ ਦਾ ਇਤਿਹਾਸ ਲਿਖਿਆ ਹੀ ਦੱਰਾ ਖ਼ੈਬਰ ਨੇ ਹੈ। ਇਸ ਕਾਰਨ ਕਈ ਸਲਤਨਤਾਂ ਬਣੀਆਂ ਤੇ ਕਈ ਤਬਾਹ ਹੋਈਆਂ। ਦੱਰਾ ਖ਼ੈਬਰ ਰਾਹੀਂ ਭਾਰਤ ’ਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲੇ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਆਰੀਅਨ ਕਬੀਲੇ ਸਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ 3300 ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ 1500 ਈਸਾ ਪੂਰਵ ਖ਼ੈਬਰ ਦੱਰੇ ਨੂੰ ਪਾਰ ਕੀਤਾ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਅਤਿ ਆਧੁਨਿਕ ਸਿੰਧੂ ਘਾਟੀ ਦੀ ਸੱਭਿਅਤਾ ਨੂੰ ਤਬਾਹ ਕਰ ਕੇ ਸਾਰੇ ਉੱਤਰੀ ਅਤੇ ਮੱਧ ਭਾਰਤ ’ਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਜਮਾ ਲਿਆ ਅਤੇ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਹਿੰਦੂ ਧਰਮ ਦੀ ਨੀਂਹ ਰੱਖੀ। ਆਰੀਅਨਾਂ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇਰਾਨ ਦੇ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਡੇਰੀਅਸ ਪਹਿਲੇ ਨੇ 516 ਈਸਾ ਪੂਰਵ ਅਤੇ ਯੂਨਾਨ ਦੇ ਸਮਰਾਟ ਸਿਕੰਦਰ ਮਹਾਨ ਨੇ 326 ਈਸਾ ਪੂਰਵ (ਅੱਜ ਤੋਂ 2126 ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ) ਦੱਰਾ ਖ਼ੈਬਰ ਪਾਰ ਕੀਤਾ। ਡੇਰੀਅਸ ਨੇ ਤਾਂ ਸਿੰਧ ਅਤੇ ਪੰਜਾਬ ’ਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਲਿਆ, ਪਰ ਸਿਕੰਦਰ ਬਹੁਤਾ ਅੱਗੇ ਨਾ ਵਧ ਸਕਿਆ। ਉਹ ਪੋਰਸ ਸਮੇਤ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਕੁਝ ਛੋਟੇ ਮੋਟੇ ਰਾਜਿਆਂ ਨੂੰ ਹਰਾ ਕੇ 19 ਮਹੀਨਿਆਂ ਬਾਅਦ ਵਾਪਸ ਚਲਾ ਗਿਆ।
ਜਦੋਂ ਵੀ ਪੰਜਾਬ ਅਤੇ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਕਮਜ਼ੋਰ ਅਤੇ ਅੱਯਾਸ਼ ਰਾਜੇ ਤਖ਼ਤ ’ਤੇ ਬੈਠਦੇ ਤਾਂ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਹਮਲਾਵਰ ਆ ਧਮਕਦੇ ਸਨ। ਸਿਕੰਦਰ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਕੁਸ਼ਾਣ, ਸ਼ੱਕ, ਪਾਰਥੀਅਨ, ਮਹਿਮੂਦ ਗਜ਼ਨਵੀ (1050 ਤੋਂ 1070), ਮੁਹੰਮਦ ਗੌਰੀ (1191), ਮੰਗੋਲ (1309 ਤੋਂ 1315), ਤੈਮੂਰ ਲੰਗ (1398), ਬਾਬਰ (1525), ਨਾਦਰ ਸ਼ਾਹ (1739) ਅਤੇ ਅਹਿਮਦ ਸ਼ਾਹ ਅਬਦਾਲੀ (1748 ਤੋਂ 1767) ਸਭ ਖ਼ੈਬਰ ਦੇ ਰਸਤੇ ਹੀ ਆਏ। ਹਰ ਹਮਲੇ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਜਾਨੀ ਮਾਲੀ ਨੁਕਸਾਨ ਪੰਜਾਬ ਦਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਦਿੱਲੀ ਦੇ ਰਸਤੇ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਰੱਜਿਆ ਪੁੱਜਿਆ ਇਲਾਕਾ ਇਹੋ ਸੀ। ਹਮਲਾਵਰ ਦਿੱਲੀ ਵੱਲ ਚੜ੍ਹਾਈ ਕਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਬੈਠ ਕੇ ਜੰਗੀ ਤਿਆਰੀ ਕਰਦੇ ਸਨ। ਅਖੀਰ ਸਿੱਖ ਮਿਸਲਾਂ ਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਮਹਾਰਾਜਾ ਰਣਜੀਤ ਸਿੰਘ ਨੇ ਇਹ ਵਰਤਾਰਾ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਲਈ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਪਿਸ਼ਾਵਰ ਅਤੇ ਜਮਰੌਦ ਦੇ ਕਿਲਿਆਂ ’ਤੇ ਕਬਜ਼ੇ ਜਮਾ ਕੇ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਹਮਲਾਵਰਾਂ ਦੇ ਸਿਰ ’ਤੇ ਖਾਲਸਾ ਫ਼ੌਜ ਬਿਠਾ ਦਿੱਤੀ ਗਈ। ਖਾਲਸਾ ਫ਼ੌਜ ਨੇ 1834 ਵਿੱਚ ਖ਼ੈਬਰ ’ਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਲਿਆ। ਹਰੀ ਸਿੰਘ ਨਲਵਾ ਇੱਥੋਂ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਗਵਰਨਰ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

ਖ਼ੈਬਰ ਇੱਕ ਯਹੂਦੀ ਸ਼ਬਦ ਹੈ ਜਿਸ ਦਾ ਅਰਥ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿਲਾ। ਇਹ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਦੇ ਸੂਬਾ ਖ਼ੈਬਰ ਪਖ਼ਤੂਨਖਵਾ ਦੇ ਸਫ਼ੈਦ ਕੋਹ ਪਰਬਤਾਂ ਵਿੱਚ 3,510 ਫੁੱਟ ਦੀ ਉਚਾਈ ’ਤੇ ਸਥਿਤ ਹੈ। ਇਸ ਦੀ ਕੁੱਲ ਚੌੜਾਈ ਪੰਜ ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਹੈ। ਇੱਥੇ ਸਾਰਾ ਸਾਲ ਮੌਸਮ ਠੰਢਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ਤੇ ਕਾਫ਼ੀ ਬਰਸਾਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਦੇ ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਤੇ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਅਫ਼ਗਾਨਿਸਤਾਨ ਹੈ। ਇਹ ਪੁਰਾਣੇ ਰੇਸ਼ਮੀ ਰਾਹ (ਸਿਲਕ ਰੂਟ) ਦਾ ਇੱਕ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਲਾਂਘਾ ਸੀ ਤੇ ਦੁਨੀਆਂ ਦੇ ਪ੍ਰਾਚੀਨਤਮ ਦੱਰਿਆਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ੁਮਾਰ ਹੈ। ਇਸ ਨੇ ਪੰਜਾਬ ’ਤੇ ਜ਼ਬਰਦਸਤ ਇਤਿਹਾਸਕ, ਸਮਾਜਿਕ, ਆਰਥਿਕ, ਰਾਜਨੀਤਕ ਅਤੇ ਧਾਰਮਿਕ ਪ੍ਰਭਾਵ ਪਾਇਆ ਹੈ। ਹੁਣ ਤਕ ਇਹ ਭਾਰਤ ਅਤੇ ਮੱਧ ਏਸ਼ੀਆ ਦਰਮਿਆਨ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਵਪਾਰਕ ਅਤੇ ਫ਼ੌਜੀ ਰਸਤਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਹੁਣ ਇਹ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਦੇ ਅਰਧ-ਖ਼ੁਦਮੁਖਤਾਰ ਪਸ਼ਤੂਨ ਕਬਾਇਲੀ ਖੇਤਰ ਫਾਟਾ (ਫੈਡਰਲੀ ਐਡਮਿਨਿਸਟਰਡ ਟਰਾਈਬਲ ਏਰੀਆ) ਇਲਾਕੇ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਹੈ। ਗ਼ੌਰਤਲਬ ਹੈ ਕਿ ਫਾਟਾ ਨੂੰ ਵੀ ਇਸੇ ਵਰ੍ਹੇ ਖ਼ੈਬਰ ਪਖ਼ਤੂਨਖਵਾ ਸੂਬੇ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰ ਲਿਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਇਸ ਦੇ ਉੱਤਰ ਵੱਲ ਮਲਾਗੋਰੀ ਅਤੇ ਦੱਖਣ ਵੱਲ ਅਫ਼ਰੀਦੀ ਕਬੀਲੇ ਦਾ ਕਬਜ਼ਾ ਹੈ। ਅਫ਼ਰੀਦੀ ਇਸ ਦੱਰੇ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਮਾਲਕੀ ਸਮਝਦੇ ਸਨ ਤੇ ਇੱਥੋਂ ਗੁਜ਼ਰਨ ਵਾਲੇ ਵਪਾਰੀਆਂ ਤੋਂ ਟੈਕਸ ਵਸੂਲਦੇ ਸਨ। ਇਸ ਦੇ ਰਣਨੀਤਕ ਮਹੱਤਵ ਨੂੰ ਸਮਝਦਿਆਂ ਅੰਗਰੇਜ਼ਾਂ ਨੇ 1925 ਵਿੱਚ ਜਮਰੌਦ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਲੰਡੀ ਕੋਤਲ ਤਕ ਰੇਲਵੇ ਲਾਈਨ ਵਿਛਾ ਦਿੱਤੀ। ਇਹ ਲਾਈਨ ਇੰਜਨੀਅਰਿੰਗ ਦਾ ਬਿਹਤਰੀਨ ਨਮੂਨਾ ਸਮਝੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਅਫ਼ਗਾਨ ਸੰਕਟ ਵੇਲੇ ਇਸ ਦੱਰੇ ਦਾ ਨਾਮ ਸਾਰੀ ਦੁਨੀਆਂ ਵਿੱਚ ਮਸ਼ਹੂਰ ਹੋ ਗਿਆ। ਜਦੋਂ ਰੂਸ ਨੇ ਅਫ਼ਗਾਨਿਸਤਾਨ ’ਤੇ 1979 ਵਿੱਚ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ ਤਾਂ ਅਮਰੀਕਾ ਦੁਆਰਾ ਇਸ ਰਸਤੇ ਰਾਹੀਂ ਗੋਲੀ ਸਿੱਕਾ ਮੁਜਾਹਿਦੀਨ ਕੋਲ ਪਹੁੰਚਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਅਮਰੀਕਾ ਨੇ 2001 ਵਿੱਚ ਤਾਲਿਬਾਨ ਅਤੇ ਅਲ-ਕਾਇਦਾ ’ਤੇ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ ਤਾਂ ਨਾਟੋ ਫ਼ੌਜਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਸਾਰੀ ਰਸਦ ਅਤੇ ਤੇਲ ਇਸੇ ਰਸਤੇ ਪਹੁੰਚਦਾ ਸੀ। ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਇਸ ਸਹੂਲਤ ਬਦਲੇ ਹਰ ਸਾਲ ਅਮਰੀਕਾ ਤੋਂ ਕਰੋੜਾਂ ਡਾਲਰ ਸਹਾਇਤਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਤਾਲਿਬਾਨ ਨੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਕਾਫ਼ਲਿਆਂ ’ਤੇ ਹਮਲੇ ਕਰਕੇ ਅਨੇਕਾਂ ਵਾਰ ਸੈਂਕੜੇ ਟਰੱਕ ਸਾੜੇ ਸਨ। ਹੁਣ ਇਹ ਇਲਾਕਾ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਪਾਕਿਸਤਾਨੀ ਸਰਕਾਰ ਇਸ ਦੀ ਰਾਖੀ ਲਈ ਅਫ਼ਰੀਦੀ ਕਬੀਲੇ ਨੂੰ ਹਰ ਸਾਲ ਮੋਟਾ ਮੁਆਵਜ਼ਾ ਦਿੰਦੀ ਹੈ।
ਇਸ ਵੇਲੇ ਦੱਰਾ ਖ਼ੈਬਰ ਨਕਲੀ ਹਥਿਆਰ ਬਣਾਉਣ ਦੀਆਂ ਸੈਂਕੜੇ ਫੈਕਟਰੀਆਂ ਲਈ ਪੂਰੀ ਦੁਨੀਆਂ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਹੈ। ਦੁਨੀਆਂ ਦੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਹਥਿਆਰ ਜਿਵੇਂ ਏ.ਕੇ. 47, ਊਜ਼ੀ ਮਸ਼ੀਨਗੰਨ, ਐੱਮ 16, ਕਿਸੇ ਵੀ ਮਾਅਰਕੇ ਦਾ ਪਿਸਤੌਲ-ਰਿਵਾਲਵਰ ਆਦਿ ਦੀ ਬੇਹੱਦ ਸਟੀਕ, ਕਾਰਗਰ, ਹੂ-ਬ-ਹੂ ਨਕਲ ਇੱਥੇ ਕੁਝ ਹੀ ਘੰਟਿਆਂ ਵਿੱਚ ਤਿਆਰ ਕਰ ਕੇ ਦੇ ਦਿੱਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਘਰੇਲੂ ਉਦਯੋਗ ਬਿਲਕੁਲ ਕਾਨੂੰਨੀ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਫਾਟਾ ਵਿੱਚ ਹੋਣ ਕਾਰਨ ਇੱਥੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਕਾਨੂੰਨ ਲਾਗੂ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਤੇ ਟੈਕਸ ਵੀ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਹਨ। ਹਰੇਕ ਮਾਅਰਕੇ ਅਤੇ ਬੋਰ ਦੀਆਂ ਰਾਈਫਲਾਂ, ਬੰਦੂਕਾਂ, ਗੋਲੀਆਂ ਅਤੇ ਕਾਰਤੂਸਾਂ ਨਾਲ ਦੁਕਾਨਾਂ ਭਰੀਆਂ ਪਈਆਂ ਹਨ।
ਇਹ ਘਰੇਲੂ ਉਦਯੋਗ 19ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੌਰਾਨ ਹੋਂਦ ਵਿੱਚ ਆਇਆ ਸੀ ਜਦੋਂ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਫ਼ੌਜਾਂ ਨੇ ਅਫ਼ਗਾਨਿਸਤਾਨ ਵਿੱਚ ਫ਼ੌਜੀ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਕੀਤੀਆਂ। ਅਫ਼ਗਾਨਾਂ ਨੂੰ ਉਸ ਵੇਲੇ ਹਥਿਆਰਾਂ ਦੀ ਸਖ਼ਤ ਜ਼ਰੂਰਤ ਸੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਪੂਰੀ ਕਰਨ ਲਈ ਦੱਰਾ ਖ਼ੈਬਰ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਵਰਕਸ਼ਾਪਾਂ ਖੁੱਲ੍ਹ ਗਈਆਂ। ਉਸ ਵੇਲੇ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਫ਼ੌਜ ਦੇ ਹਥਿਆਰਾਂ ਦੀ ਨਕਲ ਤਿਆਰ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ। ਅੰਗਰੇਜ਼ਾਂ ਨੇ ਵੀ ਇਨ੍ਹਾਂ ਖ਼ਿਲਾਫ਼ ਕੋਈ ਕਾਰਵਾਈ ਕਰਨ ਦੀ ਬਜਾਏ ਇਸ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਹੀ ਕੀਤਾ। ਪਹਿਲੀ ਆਲਮੀ ਜੰਗ ਸਮੇਂ ਸੂਬਾ ਸਰਹੱਦ ਤੋਂ ਭਰਤੀ ਕੀਤੇ ਫ਼ੌਜੀਆਂ ਨੂੰ ਦੱਰੇ ਦੇ ਬਣੇ ਹਥਿਆਰ ਹੀ ਦਿੱਤੇ ਗਏ ਸਨ ਕਿਉਂਕਿ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ਾਂ ਨੂੰ ਡਰ ਸੀ ਕਿ ਇਹ ਅੱਖੜ ਕਿਸਮ ਦੇ ਫ਼ੌਜੀ ਸਰਕਾਰੀ ਰਾਈਫਲਾਂ ਲੈ ਕੇ ਭੱਜ ਜਾਣਗੇ। ਅਫ਼ਗਾਨਿਸਤਾਨ ਸਦੀਆਂ ਤਕ ਰੂਸ ਅਤੇ ਬ੍ਰਿਟੇਨ ਦਰਮਿਆਨ ਝਗੜੇ ਦਾ ਕਾਰਨ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਇਨ੍ਹਾਂ ਕਾਰੀਗਰਾਂ ਨੂੰ ਦੋਵਾਂ ਮੁਲਕਾਂ ਦੇ ਹਥਿਆਰਾਂ ਦੀਆਂ ਨਕਲਾਂ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਮੁਹਾਰਤ ਹਾਸਲ ਹੋ ਗਈ। ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਰੂਸੀ ਹਮਲੇ ਦੌਰਾਨ ਮੁਜਾਹਿਦੀਨ ਲਈ ਇੱਥੋਂ ਲੱਖਾਂ ਅਸਲਾਟਾਂ ਬਣ ਕੇ ਗਈਆਂ। ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਅਮਰੀਕਾ ਨੇ ਤਾਲਿਬਾਨ ’ਤੇ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ ਤਾਂ ਇਹ ਤਾਲਿਬਾਨ ਨੂੰ ਹਥਿਆਰ ਸਪਲਾਈ ਕਰਨ ਦਾ ਮੁੱਖ ਜ਼ਰੀਆ ਬਣ ਗਿਆ।
ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਵਿੱਚ ਹਥਿਆਰਾਂ ਦਾ ਲਾਇਸੈਂਸ ਬਹੁਤ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇੱਕ ਬੰਦਾ ਜਿੰਨੇ ਚਾਹੇ ਹਥਿਆਰ ਅਤੇ ਗੋਲੀਆਂ ਰੱਖ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਕੇਂਦਰੀ ਗ੍ਰਹਿ ਮੰਤਰਾਲਾ ਆਟੋਮੈਟਿਕ ਅਤੇ ਸੂਬਿਆਂ ਦੇ ਗ੍ਰਹਿ ਮੰਤਰਾਲੇ ਸੈਮੀ-ਆਟੋਮੈਟਿਕ ਹਥਿਆਰਾਂ ਲਈ ਲਾਇਸੈਂਸ ਜਾਰੀ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਏ.ਕੇ. 47 ਵੀ ਕਾਨੂੰਨਨ ਖ਼ਰੀਦੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਹਥਿਆਰਾਂ ਦੀ ਇਸ ਭਾਰੀ ਮੰਗ ਨੂੰ ਸਿਰਫ਼ ਦੱਰਾ ਖ਼ੈਬਰ ਹੀ ਪੂਰੀ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਦੱਰਾ ਖ਼ੈਬਰ ਵਿੱਚ ਅਸਲੇ ਦੀ ਦੁਕਾਨ ਜਾਂ ਫੈਕਟਰੀ ਖੋਲ੍ਹਣੀ ਬਹੁਤ ਹੀ ਆਸਾਨ ਹੈ। ਆਰਾਮ ਨਾਲ ਪਰਮਿਟ ਮਿਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤੇ ਟੈਕਸ ਵੀ ਨਾਂ-ਮਾਤਰ ਹਨ। ਸਰਕਾਰ ਦਾ ਵੀ ਕੋਈ ਬਹੁਤਾ ਕੰਟਰੋਲ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਦੱਰਾ ਖ਼ੈਬਰ ਦੇ ਵਪਾਰੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਲਾਇਸੈਂਸ ਧਾਰਕਾਂ, ਤਾਲਿਬਾਨ, ਕਬੀਲਿਆਂ ਅਤੇ ਗੁੰਡਾ ਗਰੋਹਾਂ ਨੂੰ ਹਥਿਆਰਾਂ ਦੀ ਖੁੱਲ੍ਹੀ ਵਿਕਰੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਹਥਿਆਰ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਸਥਾਨਕ ਕੱਚੇ ਮਾਲ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਆਮ ਤੌਰ ’ਤੇ ਕੰਡਮ ਗੱਡੀਆਂ ਦੇ ਸਖ਼ਤ ਹਿੱਸੇ ਜਿਵੇਂ ਧੁਰਾ, ਕਮਾਨੀਆਂ ਅਤੇ ਕਰੈਂਕ ਸ਼ਾਫਟ ਆਦਿ ਵਰਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ; ਪਰ ਰੇਲਵੇ ਲਾਈਨਾਂ ਦੇ ਟੁਕੜੇ ਅਤੇ ਰੇਲਵੇ ਇੰਜਣਾਂ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ਬੇਹੱਦ ਮਜ਼ਬੂਤ ਹੋਣ ਕਾਰਨ ਜ਼ਿਆਦਾ ਪਸੰਦ ਕੀਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਗੋਲੀਆਂ ਦੇ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਖੋਲ ਸਟੀਲ ਦੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਤਾਂਬੇ ਦੀ ਪਾਲਿਸ਼ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਬਹੁਤੀਆਂ ਗੋਲੀਆਂ ਨਾਟੋ ਅਤੇ ਪਾਕਿਸਤਾਨੀ ਫ਼ੌਜ ਦੇ ਚੱਲੇ ਹੋਏ ਕਾਰਤੂਸਾਂ ਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਭਰ ਕੇ ਬਣਾਈਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਹਥਿਆਰ ਗਾਹਕ ਦੀ ਪਸੰਦ ਮੁਤਾਬਿਕ ਬੇਹੱਦ ਮਜ਼ਬੂਤ ਅਤੇ ਕਾਰਗਰ ਜਾਂ ਚਾਲੂ ਕਿਸਮ ਦੇ ਬਣਾਏ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।
ਅੱਜਕੱਲ੍ਹ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਅਮਰੀਕੀ, ਇੰਗਲਿਸ਼, ਰੂਸੀ, ਜਰਮਨ, ਇਤਾਲਵੀ, ਇਜ਼ਰਾਈਲੀ ਅਤੇ ਚੀਨੀ ਹਥਿਆਰਾਂ ਦੀਆਂ ਨਕਲਾਂ ਤਿਆਰ ਕੀਤੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਇਹ ਕਾਰੀਗਰ ਖ਼ਾਸ ਤੌਰ ’ਤੇ ਏ.ਕੇ. 47 ਅਤੇ ਰਿਵਾਲਵਰ-ਪਿਸਤੌਲ ਬਣਾਉਣ ਦੇ ਪੂਰੇ ਮਾਹਰ ਹਨ। ਹਥਿਆਰ ’ਤੇ ਮਾਅਰਕਾ ਲਾਉਣ ਲੱਗਿਆਂ ਜਾਣਬੁੱਝ ਕੇ ਥੋੜ੍ਹਾ ਬਹੁਤ ਫ਼ਰਕ ਪਾ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਜੋ ਪਤਾ ਲੱਗ ਜਾਵੇ ਕਿ ਇਹ ਦੱਰਾ ਖ਼ੈਬਰ ਦਾ ਬਣਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਇੱਥੇ ਬਣਨ ਵਾਲੇ ਹਥਿਆਰਾਂ ਦੇ ਆਪਣੇ ਵੀ ਬਰਾਂਡ ਨਾਮ ਹਨ ਜਿਵੇਂ ਬੁਫੈਲੋ, ਡਾਇਮੰਡ, ਡਬਲ ਡਰੈਗਨ, ਡਬਲ ਸਟਾਰ, ਗੁੱਡਲੱਕ, ਗੋਰੀਲਾ ਅਤੇ ਟਾਈਗਰ ਆਦਿ। ਸਾਕਿਬ ਇੱਥੋਂ ਦਾ ਇੱਕ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਬਰਾਂਡ ਹੈ। ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਅਤਿਵਾਦ ਦੌਰਾਨ ਬਹੁਤੇ ਹਥਿਆਰ ਦੱਰੇ ਦੇ ਹੀ ਆਉਂਦੇ ਸਨ। ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਸਰਕਾਰ ਜਿੰਨਾ ਮਰਜ਼ੀ ਜ਼ੋਰ ਲਗਾ ਲਵੇ, ਜਦ ਤਕ ਅਫ਼ਗਾਨਿਸਤਾਨ ਅਤੇ ਖ਼ੈਬਰ ਪਖ਼ਤੂਨਖ਼ਵਾ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਂਤੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ, ਇਹ ਕਾਰੋਬਾਰ ਵਧਦਾ ਫੁੱਲਦਾ ਹੀ ਰਹੇਗਾ।

ਏ ਪੰਜਾਬ ਆ ਸੱਜਣ ਜੀ

ਏ ਪੰਜਾਬ ਆ ਸੱਜਣ ਜੀ

ਹੱਸ ਕੇ ਮਿਲੇਗਾ ਤਾਂ ਸਿਰ ਤੇ ਚੱਕਣਗੇ
ਜੇ ਘੂਰ ਵੱਟੇਗਾ ਤਾਂ ਗੋਡਿਆਂ ਥੱਲੇ ਰੱਖਣਗੇ
ਏ ਪੰਜਾਬ ਏ ਸੱਜਣ ਜੀ ਏ ਅੱਜ ਕਲ ਚ ਨੀ ਵੱਸਿਆ ਏ ਤਾਂ ਲੱਖਾਂ ਕਰੋੜਾਂ ਸਦੀਆਂ ਤੋ ਵਸਦਾ ਉਜੜਦਾ ਆ ਰਿਆ ਏ
3300-1300 BCE: ਸਿੰਧੂ ਘਾਟੀ ਸਭਿਅਤਾ ਏਥੇ ਵਸੀ
2600–1900 BCE: ਹੜੱਪਾ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਨੇ ਪੈਰ ਪਸਾਰੇ
1500–1000 BCE: ਵੈਦਿਕ ਸਭਿਅਤਾ ਪ੍ਰਫੁੱਲਤ ਹੋਈ
599 BCE: ਜੈਨ ਪ੍ਰਚਲਿਤ ਹੋਇਆ
567–487 ਤੇ400 BCE:
550–600 BCE: ਬੁੱਧ ਧਰਮ ਨੇ ਪੈਰ ਪਸਾਰੇ
550–515 BCE: ਸਿੰਧ ਨਦੀ ਦੇ ਪੱਛਮ ਵੱਲ ਫ਼ਾਰਸੀ ਹਮਲੇ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਏ
326 BCE: ਸਿਕੰਦਰ ਦੇ ਹਮਲੇ ਕੀਤੇ ਪਰ ਅੱਗੋਂ ਪੋਰਸ ਨੇ ਮੂੰਹ ਤੋੜਵੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤੇ
322–185 BCE: ਚਾਣਕਿਆ ਦੁਆਰਾ ਧੋਖੇ ਨਾਲ ਪਾਰਸ ਨੂੰ ਮਾਰ ਕੇ ਮੌਰਿਆ ਸਾਮਰਾਜ ਵਸਾਉਣ ਚ ਮਦਦ ਕੀਤੀ
45–180 CE: ਕੁਸ਼ਾਨ ਸਾਮਰਾਜ ਵਸਿਆ
200–400 CE: ਭਾਰਤ-ਸਿਥੀਅਨ ਆਬਾਦ ਹੋਇਆ
320–550: ਗੁਪਤਾ ਸਾਮਰਾਜ ਨੇ ਪੈਰ ਪਸਾਰੇ
500: ਵ੍ਹਾਈਟ ਹੁਨ ਨੇ ਰਾਜ ਕੀਤਾ
510–650: ਹਰਸ਼ਾ ਵਰਧਨ ਦਾ ਯੁੱਗ ਹੋਇਆ
770-810: ਪਾਲਾ ਸਾਮਰਾਜ ਦੀਆਂ ਜੜਾਂ ਲੱਗੀਆਂ
647–1192: ਰਾਜਪੂਤ ਸਮਰਾਜ ਫੈਲਿਆ
711–713: ਮੁਹੰਮਦ ਬਿਨ ਕਾਸਿਮ, ਅਰਬ ਦੇ ਜਨਰਲ, ਉਮੱਯਦ ਸ਼ਾਸਨ ਦੇ ਲਈ ਸਿੰਧ ਦਰਿਆ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਸਿੰਧ ਅਤੇ ਮੁਲਤਾਨ ਖੇਤਰ ਨੂੰ ਜਿੱਤ ਗਏ
713-1300 : ਦਿੱਲੀ ਸਲਤਨਤ (ਤੁਰਕੀ ਸਾਮਰਾਜ) ਦਾ ਆਗਾਜ਼ ਹੋਇਆ
1206-1290 : ਮੁਹੰਮਦ ਗੌਰੀ ਵਲੋਂ ਮਮਲਕ ਖ਼ਾਨਦਾਨ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਹੋਈ
1290-1320 : ਜਲਾਲ ਦੀਨ ਉਦ ਫਿਰੁਜ਼ ਖਿਲਜੀ ਵਲੋਂ ਖਿਲਜੀ ਖ਼ਾਨਦਾਨ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ ਗਈ
1320-1413 : ਗਿਆਸੂਦੀਨ ਤੁਗਲਕ ਦੁਆਰਾ ਸਥਾਪਿਤ ਤੁਗਲਕ ਖ਼ਾਨਦਾਨ ਵੱਸਿਆ
1414-1451 : ਖ਼ਿਜ਼ਰ ਖਾਨ ਦੁਆਰਾ ਸਥਾਪਿਤ ਸੱਯਦ ਘਰਾਣੇ ਕੀਤੇ ਗਏ
1451-1526 : ਬਹਲੂਲ ਖਾਨ ਲੋਧੀ ਦੁਆਰਾ ਸਥਾਪਿਤ ਲੋਧੀ ਖ਼ਾਨਦਾਨ ਵੱਸਿਆ
1526-1707 : ਮੁਗਲ ਦੇ ਰਾਜ ਕਾਨੂੰਨ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਏ
1526-1530 : ਜ਼ਾਹੀਰੁੱਦੀਨ ਮੁਹੰਮਦ ਬਾਬਰ ਦੇ ਹਮਲੇ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਏ
1530-1540 : ਨਾਸਿਰੁੱਦੀਨ ਮੁਹੰਮਦ ਹੁਮਾਯੂੰ ਨੇ ਪੰਜਾਬ ਚ ਪੈਰ ਪਸਾਰੇ
1540-1545 : ਸ਼ੇਰ ਸ਼ਾਹ ਸੂਰੀ ਨੇ ਰਾਜ ਕੀਤਾ
1545-1554 : ਇਸਲਾਮ ਸ਼ਾਹ ਸੂਰੀ ਨੇ ਧਾਕ ਜਮਾਈ
1555-1555 : ਨਾਸਿਰੁੱਦੀਨ ਮੁਹੰਮਦ ਹੁਮਾਯੂੰ ਨੇ ਫੇਰ ਰਾਜ ਕੀਤਾ
1556-1556 : ਹੇਮ ਚੰਦਰ ਵਿਕਰਮਾਦਿਤਿਆ ਦਾ ਰਾਜ ਰਿਆ
1556-1605 : ਜਲਾਲੂਦੀਨ ਮੁਹੰਮਦ ਅਕਬਰ ਦੀ ਚੜ੍ਹਤ ਰਹੀ
1605-1627 : ਨੂਰੁੱਦੀਨ ਮੁਹੰਮਦ ਜਹਾਂਗੀਰ ਨੇ ਰਾਜ ਕੀਤਾ
1627-1658 : ਸ਼ਾਹਾਬੁੱਦੀਨ ਮੁਹੰਮਦ ਸ਼ਾਹ ਜਹਾਨ ਨੇ ਸਿੱਕਾ ਜਮਾਇਆ
1658-1707 : ਮੋਹੀਊਦੀਨ ਮੁਹੰਮਦ ਔਰੰਗਜ਼ੇਬ ਆਲਮਗੀਰ ਨੇ ਰਾਜ ਕੀਤਾ
1707 : ਮੁਗਲ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਰਾਜ ਨੂੰ ਖਾਲਸੇ ਨੇ ਕਮਜ਼ੋਰ ਕੀਤਾ
1469-1539 : ਸਿੱਖ ਧਰਮ ਆਗਾਜ਼ ਹੋਇਆ, ਜਗਤ ਗੁਰ ਬਾਬੇ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਦਾ ਜਨਮ ਹੋਇਆ
1539-1675 : 8 ਸਿੱਖ ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬਾਨ ਦਾ ਸਮਾਂ ਚੱਲਿਆ ਗੁਰੂ ਅੰਗਦ ਦੇਵ ਨੂੰ ਗੁਰੂ ਤੇਗ ਬਹਾਦਰ ਤਕ
1675-1708 : ਗੁਰੂ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਪੰਜਾਬ ਨੂੰ ਖਾਲਸਾ ਰਾਜ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ
1708-1715 : ਬੰਦਾ ਸਿੰਘ ਬਹਾਦਰ ਨੇ ਪੰਜਾਬ ਨੂੰ ਜਿੱਤਿਆ
1716-1759 : ਮੁਗਲ ਗਵਰਨਰ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਸਿੱਖ
1739 : ਮੁਗਲ ਦੇ ਨਾਦਰ ਸ਼ਾਹ ਦੇ ਹਮਲੇ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਏ
1748-1769 : ਅਹਮਦ ਸ਼ਾਹ ਦੁੱਰਾਨੀ ਦੇ ਸਿੱਖ ਅਤੇ ਖੇਤਰ ਦੇ ਕੰਟਰੋਲ ਹਾਸਲ ਕਰਨ ਲਈ ਨੇੜੇ ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ ਵਿਚ ਦੁੱਰਾਨੀ ਸਾਮਰਾਜ ਦੌਰਾਨ
1757 ਗੋਹਲਵੜ ਦੀ ਲੜਾਈ
1761 : ਪਾਣੀਪਤ ਦੀ ਲੜਾਈ
1761 : ਸਿਆਲਕੋਟ ਦੀ ਲੜਾਈ
1761 : ਗੁਜਰਾਂਵਾਲਾ ਦੀ ਲੜਾਈ
1763 ; ਸਿਆਲਕੋਟ ਦੀ ਲੜਾਈ
ਲੜਾਈਆਂ ਲੜੀਆਂ
1762 : 2 ਸਿੱਖ ਘੱਲੂਘਾਰੇ
ਅਹਿਮਦ ਸ਼ਾਹ ਦੇ 6 ਹਮਲੇ ਤੱਕ ਹੋਏ
1764-1799 : ਅਫਗਾਨ ਅਤੇ ਸਿੱਖ ਮਿਸਲ ਵਿਚਕਾਰ ਪੰਜਾਬ ਲਈ ਲੜਾਈ ਹੋਈ
1799-1839 : ਪੰਜਾਬ 'ਤੇ ਨਿਯਮ ਸਿੱਖ ਬਹੁਗਿਣਤੀ ਭਾਈਚਾਰੇ, ਮਹਾਰਾਜਾ ਰਣਜੀਤ ਸਿੰਘ ਦੀ ਅਗਵਾਈ
ਮਹਾਰਾਜਾ ਰਣਜੀਤ ਸਿੰਘ (1780 ਦਾ ਜਨਮ, ਤਾਜ 12 ਅਪ੍ਰੈਲ 1801, 1839 ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ)
ਖੜਕ ਸਿੰਘ (1801-1840)
ਰਣਜੀਤ ਸਿੰਘ ਦੇ ਵੱਡੇ ਪੁੱਤਰ. ਨੌ ਨਿਹਾਲ ਸਿੰਘ (1821-1840)
ਰਣਜੀਤ ਸਿੰਘ ਦੇ ਪੋਤੇ .ਸ਼ੇਰ ਸਿੰਘ (1807-1843)
ਰਣਜੀਤ ਸਿੰਘ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਨੂੰ .ਦਲੀਪ ਸਿੰਘ (1838 ਦਾ ਜਨਮ, 1843 ਤਾਜ, 1893 ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ)
1849 : ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਕਬਜ਼ੇ-ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਸਾਮਰਾਜ ਵਿਚ ਪੰਜਾਬ ਮਿਲਾਇਆ
1845-49 ; ਅਤੇ ਦੂਜਾ ਅੰਗਰੇਜ਼-ਸਿੱਖ ਯੁੱਧ ਬਾਅਦ
1849-1947 ਪੰਜਾਬ ਤੇ ਰਾਜ ਬਰਤਾਨਵੀ ਭਾਰਤ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ
1911 ਕਲਕੱਤਾ ਭਾਰਤੀ ਸਾਮਰਾਜ ਅਤੇ ਦਿੱਲੀ ਦੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਪੰਜਾਬ ਨੂੰ ਹਟਾ ਕੇ ਨਵੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਦੇ ਇਲਾਕੇ ਬਣੇ
1947 : ਦੀ ਵੰਡ ਬਰਤਾਨਵੀ ਭਾਰਤ ਇਸ ਲਈ ਇਸ ਦੇ 2 ਹਿੱਸੇ ਕਰ ਦਿੱਤੇ
1984 ਨੂੰ ਇਹ ਫੇਰ ਲਹੂ ਲੁਹਾਨ ਹੋਇਆ
ਤੇ ਅੱਜ ਵੀ ਖੂਨ ਖਰਾਬਾ ਜਾਰੀ ਐ

ਇਹ ਕਦੇ ਮੂਧੇ ਮੂੰਹ ਡਿੱਗਿਆ
ਕਦੇ ਗੋਡਿਆਂ ਭਾਰ ਹੋਇਆ
ਪਰ ਫੇਰ ਵੀ ਗੁਰਾਂ ਦੀ ਕਿਰਪਾ ਸਦਕਾ ਧੌਣ ਉੱਚੀ ਕਰਕੇ ਜੀਵਿਆ
ਸਦੀਆਂ ਤੋਂ ਇਹਨੂੰ ਮਿਟਾਉਣ ਦੀਆਂ ਦੁਸ਼ਮਣ ਚਾਲਾਂ ਚਲਦਾ ਰਿਹਾ ਤੇ ਅੱਜ ਵੀ ਚੱਲ ਰਿਹਾ,
ਪਰ ਇਹ ਪੰਜਾਬ ਏ ਸੱਜਣਾ
ਇਹ ਕਿਰਪਾਨ ਨਾਲ ਭੋਗ ਲਾ ਕੇ ਭੁੱਖਿਆ ਨੂੰ ਵੰਡਣਾ ਵੀ ਜਾਣਦਾ
ਤੇ ਸਿਰ ਚੜ੍ਹ ਕੇ ਆਏ ਨੂੰ ਓਸੇ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਨਾਲ ਵੈਰੀ ਦਾ ਸਿਰ ਝੱਟਕਾਉਣਾ ਵੀ ਜਾਣਦਾ
ਜਦੋ ਆਉਣਾ ਹੋਇਆ ਹੱਸ ਕੇ ਆਈਂ
ਇਹ ਬਾਹਾਂ ਖਿਲਾਰ ਕੇ ਹਿੱਕ ਨਾਲ ਲਾ ਲਉਗਾ
ਭੁੱਲ ਕੇ ਵੀ ਕੌੜੀ ਅੱਖ ਨਾਲ ਤੱਕ ਨਾ ਲਵੀਂ
ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਆਵਦੀ ਪਹਿਚਾਣ ਵੀ ਗਵਾ ਬੈਠੇਂਗਾ
ਅਵਤਾਰ ਸਿੰਘ ਔਲਖ

ਦਿੱਲੀ ਦੀ ਇਤਿਹਾਸਕ ਗਾਥਾ


ਅਨੇਕਾਂ ਸਲਤਨਤਾਂ ਦਾ ਉਭਾਰ ਤੇ ਪਤਨ ਦੇਖਿਆ ਹੈ ਇਸ ਸ਼ਹਿਰ ਨੇ

ਗੁਰਭਿੰਦਰ ਗੁਰੀ 

ਭਾਰਤ ਦੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਦਿੱਲੀ ਸੱਤ ਵਾਰ ਉੱਜੜੀ ਤੇ ਫਿਰ ਤੋਂ ਆਬਾਦ ਹੋਈ। ਦਿੱਲੀ ਦਾ ਇਤਿਹਾਸ ਮਹਾਂਭਾਰਤ ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਪੁਰਾਣੇ ਕਿਲ੍ਹੇ ਕੋਲ ਇੰਦਰਪਤ ਪਿੰਡ ਸੀ। ਇਹ ਪਿੰਡ ਪਾਂਡਵਾਂ ਦੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਇੰਦਰਪ੍ਰਸਥ ਸੀ।
ਇੰਦਰਪ੍ਰਸਥ ਦੀ ਨੀਂਹ 'ਤੇ ਮੁਗ਼ਲ ਸ਼ਾਸਕ ਹਮਾਂਯੂੰ ਨੇ ਪੁਰਾਣਾ ਕਿਲ੍ਹਾ ਬਣਾਇਆ। ਇੱਥੇ ਇੰਦਰਪ੍ਰਸਥ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਸਬੂਤ ਅੱਜ ਵੀ ਮੌਜੂਦ ਹਨ।
ਇਤਿਹਾਸਕ ਦਸਤਾਵੇਜ਼ਾਂ ਦੀ ਜੇ ਗੱਲ ਕਰੀਏ ਤਾਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ 737 ਈ: ਵਿਚ ਮਿਲਦਾ ਹੈ। ਉਦੋਂ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਅੰਗਰੇਜ਼ ਰਾਜ ਤੱਕ ਦਿੱਲੀ ਸੱਤ ਵਾਰ ਉੱਜੜੀ ਤੇ ਵਸੀ। ਵੱਖ-ਵੱਖ ਸ਼ਾਸਤਰਾਂ ਅਨੁਸਾਰ ਇੱਥੇ ਸੱਤ ਸ਼ਹਿਰ ਵਸਾਏ। ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਹਮਲਾਵਰਾਂ ਨਾਦਰਸ਼ਾਹ, ਤੈਮੂਰ ਲੰਗ ਅਤੇ ਅੰਗਰੇਜ਼ਾਂ ਨੇ ਇੱਥੇ ਬਹੁਤ ਭਾਰੀ ਕਤਲੇਆਮ ਕਰਕੇ ਤਬਾਹੀ ਮਚਾਈ।
ਰਾਜਾ ਅਨੰਗਪਾਲ ਨੇ ਤੋਮਰ ਵਸਾਇਆ। ਇੱਥੇ ਦਿੱਲੀ ਨਾਂਅ ਦਾ ਪਿੰਡ ਸੀ। ਕੁਝ ਸਾਲਾਂ ਮਗਰੋਂ ਉਸ 'ਤੇ ਰਾਜਾ ਨੇ ਲਾਲਕੋਟ ਨਗਰੀ ਵਸਾਈ। ਪਰ ਇੱਥੇ ਦਿੱਲੀ ਪਿੰਡ ਦਾ ਨਾਂਅ ਹੀ ਚਲਦਾ ਰਿਹਾ। ਇਤਿਹਾਸਕ ਦਸਤਾਵੇਜ਼ ਖੋਜਣ 'ਤੇ ਪਤਾ ਚਲਦਾ ਹੈ ਕਿ ਹਮਾਂਯੂੰ ਨੇ ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਇਸ ਨੀਂਹ 'ਤੇ ਪੁਰਾਣਾ ਕਿਲ੍ਹਾ ਵਸਾਇਆ। 1180 ਵਿਚ ਚੌਹਾਨ ਰਾਜਾ ਪ੍ਰਿਥਵੀ ਰਾਜ ਤੀਜੇ ਨੇ ਕਿਲ੍ਹਾ ਰਾਏ ਪਥੋਰਾ ਬਣਾਇਆ। ਇਸ ਕਿਲ੍ਹੇ ਅੰਦਰ ਹੀ ਇਕ ਕਸਬਾ ਵਸਦਾ ਸੀ। ਇਸ ਕਿਲ੍ਹੇ ਦੀਆਂ ਦੀਵਾਰਾਂ 18 ਮੀਟਰ ਤੱਕ ਉੱਚੀਆਂ, 6 ਮੀਟਰ ਤੱਕ ਚੌੜੀਆਂ ਸਨ। ਪਰ ਮੁਹੰਮਦ ਗੌਰੀ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਹਰਾ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਭਾਰਤ ਵਿਚ ਤੁਰਕਾਂ ਦਾ ਦਾਖਲਾ ਹੋ ਗਿਆ।
ਦੂਸਰਾ ਸ਼ਹਿਰ ਮਹਿਰੋਲੀ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਕੁਤਬਦੀਨ ਨੇ ਵਸਾਇਆ। ਮੁਹੰਮਦ ਗੌਰੀ ਦੇ ਲੜਕੇ ਸਾਬੂਦੀਨ ਨੇ ਰਾਜ ਗੱਦੀ ਸਾਂਭਣ ਮਗਰੋਂ ਆਪਣੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸਪਾਤਰ ਸੈਨਾਪਤੀ ਕੁਤਬਦੀਨ ਨੂੰ ਕਮਾਨ ਸੌਂਪ ਦਿੱਤੀ। ਕੁਤਬਦੀਨ ਨੇ 1206 ਵਿਚ ਦਿੱਲੀ ਤੋਂ ਆਪਣੇ ਤਖ਼ਤ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਉਸ ਨੇ ਕੁਤਬ ਮਹਰੋਲੀ ਵਸਾਈ। ਇਹ ਦਿੱਲੀ ਦਾ ਦੂਜਾ ਸ਼ਹਿਰ ਸੀ। ਚਾਰ ਸਾਲਾਂ ਦੇ ਰਾਜ ਮਗਰੋਂ ਕੁਤਬਦੀਨ ਮਹਰੋਲੀ ਦੀ ਘੋੜੇ ਤੋਂ ਡਿੱਗ ਕੇ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ ਤੇ ਇਸ ਦਾ ਜਵਾਈ ਇਲਤੂਮਿਸ ਦਿੱਲੀ ਦਾ ਸੁਲਤਾਨ ਬਣ ਗਿਆ। ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਉਸ ਦੀ ਲੜਕੀ ਰਜ਼ੀਆ ਸੁਲਤਾਨ ਦਿੱਲੀ ਦੀ ਸ਼ਾਸਕ ਬਣੀ।
ਤੀਜਾ ਸ਼ਹਿਰ ਸਿਰੀ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਅਲਾਉਦੀਨ ਖਿਲਜੀ ਨੇ ਵਸਾਇਆ। ਰਜ਼ੀਆ ਸੁਲਤਾਨ ਮਗਰੋਂ ਕੁਤਬ ਦੀ ਸਲਤਨਤ ਖ਼ਤਮ ਹੋ ਗਈ। 1296 ਵਿਚ ਅਲਾਉਦੀਨ ਖਿਲਜੀ ਗੱਦੀ 'ਤੇ ਬੈਠਿਆ। ਉਸ ਨੇ ਸੋਨਾ ਲੁਟਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਦਿੱਲੀ ਵਿਚ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ ਕੀਤਾ। ਮੰਗੋਲ ਸ਼ਾਸਕਾਂ ਨੇ ਜਦੋਂ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ, ਉਦੋਂ ਖਿਲਜੀ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸੈਨਿਕਾਂ ਦੇ ਸਿਰ ਕਲਮ ਕਰਕੇ ਕੰਧਾਂ ਵਿਚ ਚਿਣਵਾ ਦਿੱਤੇ ਸਨ। ਇਸ ਵਜ੍ਹਾ ਨਾਲ ਉਸ ਦੇ ਕਿਲ੍ਹੇ ਦਾ ਨਾਂਅ ਸਿਰੀ ਕਿਲ੍ਹਾ ਪਿਆ। ਖਿਲਜੀ ਨੇ ਰੈਵੇਨਿਊ ਸਿਸਟਮ ਬਣਾਇਆ। ਫੌਜ ਅਤੇ ਬਾਜ਼ਾਰਾਂ 'ਤੇ ਉਸ ਦਾ ਧਿਆਨ ਸੀ। ਹਸਪਤਾਲ ਵੀ ਬਣਾਏ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਕੰਮਾਂ ਵਿਚ ਲੱਗੇ ਲੋਕ ਸਿਰੀ ਕਿਲ੍ਹੇ ਦੇ ਅੰਦਰ ਹੀ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ। ਕਿਲ੍ਹੇ ਦੇ ਅੰਦਰ ਹੀ ਪੂਰੇ ਸ਼ਹਿਰ ਲਈ ਇੰਤਜ਼ਾਮ ਸਨ। ਇਹ ਦਿੱਲੀ ਦਾ ਤੀਜਾ ਸ਼ਹਿਰ ਸੀ।
ਚੌਥੀ ਵਾਰੀ ਦਿੱਲੀ ਸ਼ਹਿਰ ਤੁਗਲਕਬਾਦ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਗਿਆਸੂਦੀਨ ਤੁਗਲਕ ਨੇ ਵਸਾਇਆ। ਖਿਲਜੀ ਕਮਜ਼ੋਰ ਹੋਏ ਤਾਂ 1320 ਈ: ਵਿਚ ਤੁਗਲਕ ਦਿੱਲੀ ਵਿਚ ਆ ਵਸੇ। ਗਿਆਸੂਦੀਨ ਤੁਗਲਕ ਨੇ ਤੁਗਲਕਬਾਦ ਕਿਲ੍ਹੇ ਅਤੇ ਗਿਆਸਪੁਰ ਦੇ ਆਸ-ਪਾਸ ਸ਼ਹਿਰ ਵਸਾਇਆ। ਇਹ ਚੌਥਾ ਸ਼ਹਿਰ ਸੀ। ਇਹ ਦੌਰ ਤੁਗਲਕ ਤੋਂ ਵੱਧ ਮਸ਼ਹੂਰ ਸੂਫੀ ਨਿਜ਼ਾਮੂਦੀਨ ਔਲੀਆ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸ਼ਾਗਿਰਦ ਅਮੀਰ ਖੁਸਰੋ ਦੀ ਵਜ੍ਹਾ ਨਾਲ ਜਾਣਿਆ ਗਿਆ। ਔਲੀਆ ਤਾਂ ਮਹਿਬੂਬ-ਏ-ਇਲਾਹੀ ਕਹਾਏ। ਉਥੇ, ਖੁਸਰੋ ਬ੍ਰਿਜਭਾਸ਼ਾ ਨੂੰ ਅਰਬੀ-ਫ਼ਾਰਸੀ ਵਿਚ ਪਰੋ ਕੇ ਹਿੰਦੀ ਜ਼ਬਾਨ ਨੂੰ ਰੰਗਦੇ ਰਹੇ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਰਾਗ ਲਿਖੇ। ਸਿਤਾਰ ਅਤੇ ਤਬਲੇ ਵਰਗੇ ਸਾਜ਼ ਬਣਾਏ। ਦਿਲਚਸਪ ਪਹੇਲੀਆਂ ਵਾਲੇ ਸੁਖਨ ਲਿਖੇ। ਔਲੀਆ ਨੇ ਤੁਗਲਕ ਵੰਸ਼ ਦੇ ਸੱਤ ਅਤੇ ਖੁਸਰੋ ਨੇ ਪੰਜ ਸੁਲਤਾਨਾਂ ਨੂੰ ਦੇਖਿਆ।
ਪੰਜਵਾਂ ਸ਼ਹਿਰ ਫਿਰੋਜ਼ਸ਼ਾਹ ਕੋਟਲਾ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਫਿਰੋਜ਼ਸ਼ਾਹ ਤੁਗਲਕ ਨੇ ਵਸਾਇਆ। ਗਿਆਸੂਦੀਨ ਤੁਗਲਕ ਮਗਰੋਂ ਮੁਹੰਮਦ ਬਿਨ ਤੁਗਲਕ ਸੁਲਤਾਨ ਬਣਿਆ। ਉਹ ਰਾਜਧਾਨੀ ਨੂੰ ਕੁਝ ਦਿਨ ਦੌਲਤਾਬਾਦ ਲੈ ਜਾਣ ਮਗਰੋਂ ਮੁੜ ਦਿੱਲੀ ਆਇਆ। ਉਸ ਮਗਰੋਂ ਉਸ ਦੇ ਚਾਚਾ ਸੁਲਤਾਨ ਫਿਰੋਜ਼ਸ਼ਾਹ ਤੁਗਲਕ ਗੱਦੀ 'ਤੇ ਬੈਠਿਆ।

ਫਿਰੋਜ਼ਸ਼ਾਹ ਨੇ ਯਮੁਨਾ ਦੇ ਕਿਨਾਰੇ ਕੋਟਲਾ ਸ਼ਹਿਰ ਵਸਾਇਆ। ਇੱਥੇ 18 ਪਿੰਡ ਸਨ। ਉਸ ਨੇ 30 ਮਹਿਲ ਬਣਾਏ। ਕੁਤਬ ਮੀਨਾਰ ਨੂੰ ਦਰੁਸਤ ਕਰਵਾਇਆ। ਪੰਜ ਨਹਿਰਾਂ ਬਣਾਈਆਂ। 1388 ਵਿਚ ਉਸ ਦਾ ਦਿਹਾਂਤ ਹੋ ਗਿਆ।
ਤੈਮੂਰ ਨੇ ਦਿੱਲੀ ਨੂੰ ਤਿੰਨ ਦਿਨ, ਤਿੰਨ ਰਾਤਾਂ ਤੱਕ ਲੁੱਟਿਆ। ਤੈਮੂਰ ਲੰਗ ਨੇ 1398 ਵਿਚ ਦਿੱਲੀ 'ਤੇ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ। ਤਿੰਨ ਦਿਨ, ਤਿੰਨ ਰਾਤ ਤੱਕ ਲੁੱਟ-ਖੋਹ ਹੋਈ। ਫਿਰੋਜ਼ਸ਼ਾਹ ਦੇ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਸ਼ਹਿਰ ਨੂੰ ਖੰਡਰ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ। ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਸਿਰ ਕਲਮ ਕਰ ਦਿੱਤੇ ਗਏ। ਪਰ ਤੈਮੂਰ ਜ਼ਿਆਦਾ ਵਕਤ ਨਹੀਂ ਟਿਕ ਸਕਿਆ। ਲੋਧੀਆਂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਉਖੇੜ ਦਿੱਤਾ। ਬਹਿਲੋਲ ਅਤੇ ਸਿਕੰਦਰ ਮਗਰੋਂ ਇਬਰਾਹਿਮ ਲੋਧੀ ਨੇ ਦਿੱਲੀ ਨੂੰ ਵਸਾਇਆ ਅਤੇ ਖੂਬਸੂਰਤ ਬਣਾਇਆ। ਪਰ ਸ਼ਹਿਰ ਫਿਰੋਜ਼ਬਾਦ ਦੇ ਆਸ-ਪਾਸ ਦਾ ਹੀ ਰਿਹਾ।
ਛੇਵਾਂ ਸ਼ਹਿਰ ਦੀਨ ਪਨਾਹ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਹਮਾਂਯੂੰ ਨੇ ਵਸਾਇਆ। ਇਬਰਾਹਿਮ ਲੋਧੀ ਨੂੰ ਮੁਗ਼ਲਾਂ ਦੇ ਸੰਸਥਾਪਕ ਬਾਬਰ ਨੇ ਹਰਾ ਦਿੱਤਾ। ਲੋਧੀ ਜੰਗ ਵਿਚ ਮਾਰਿਆ ਗਿਆ। ਬਾਬਰ ਅੱਗੇ ਵਧ ਗਿਆ ਪਰ ਮੁਗ਼ਲਾਂ ਦੇ ਲੋਕ ਉਥੇ ਜੰਮੇ ਰਹੇ। ਬਾਬਰ ਨੇ ਆਗਰਾ ਨੂੰ ਰਾਜਧਾਨੀ ਬਣਾਇਆ ਪਰ ਉਸ ਦੀ ਮੌਤ ਮਗਰੋਂ ਹਮਾਂਯੂੰ ਦਿੱਲੀ ਆ ਗਿਆ। ਪੁਰਾਣੇ ਕਿਲ੍ਹੇ ਦੇ ਆਸ-ਪਾਸ ਦੇ ਸ਼ਹਿਰ ਨੂੰ ਹਮਾਂਯੂੰ ਨੇ ਦੀਨ ਪਨਾਹ ਨਾਂਅ ਦਿੱਤਾ। 1539 ਵਿਚ ਸ਼ੇਰ ਸ਼ਾਹ ਸੂਰੀ ਨੇ ਹਮਾਂਯੂੰ ਨੂੰ ਜੰਗ ਵਿਚ ਹਰਾ ਕੇ ਇਸ ਨੂੰ ਸ਼ੇਰਗੜ੍ਹ ਦਾ ਨਾਂਅ ਦੇ ਦਿੱਤਾ। ਬੰਗਾਲ ਤੋਂ ਪੇਸ਼ਾਵਰ ਤੱਕ ਸੜਕ ਉਸ ਨੇ ਬਣਾਈ ਸੀ। ਜਿਹੜੀ ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਗ੍ਰੈਂਡ ਟਰੰਕ ਰੋਡ ਸੱਦੀ ਗਈ। ਰੁਪਇਆ ਵੀ ਸੂਰੀ ਨੇ ਹੀ ਚਲਾਇਆ ਸੀ।
ਸ਼ੇਰ ਸ਼ਾਹ ਸੂਰੀ ਦੀ 1545 ਵਿਚ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ। 1555 ਵਿਚ ਹਮਾਂਯੂੰ ਫਿਰ ਦਿੱਲੀ ਆਇਆ। ਸ਼ੇਰਗੜ੍ਹ ਨੂੰ ਫਿਰ ਦੀਨ ਪਨਾਹ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ। ਸੱਤ ਮਹੀਨੇ ਬਾਅਦ ਉਸ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ। ਹਮਾਂਯੂੰ ਦੇ ਲੜਕੇ ਅਕਬਰ ਨੇ ਆਪਣੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਆਗਰਾ ਬਣਾਈ। ਜਹਾਂਗੀਰ ਅਤੇ ਸ਼ਾਹਜਹਾਂ ਦੇ ਸਮੇਂ ਵੀ ਆਗਰਾ ਹੀ ਮੁਗ਼ਲਾਂ ਦੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਰਹੀ। ਪਰ ਸ਼ਾਹਜਹਾਂ ਨੇ ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਦਿੱਲੀ ਦਾ ਰੁਖ਼ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਯਮੁਨਾ ਕਿਨਾਰੇ ਸ਼ਾਹਜਹਾਨਬਾਦ ਦੀ ਨੀਂਹ ਰੱਖੀ। ਇਹ ਦਿੱਲੀ ਦਾ ਸੱਤਵਾਂ ਸ਼ਹਿਰ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ 1683 ਵਿਚ ਲਾਲ ਕਿਲ੍ਹਾ ਬਣਾਇਆ। 46 ਲੱਖ ਰੁਪਏ ਵਿਚ ਆਪਣਾ ਤਖ਼ਤ-ਏ-ਤਾਊਸ ਬਣਾਇਆ। ਜਾਮਾ ਮਸਜਿਦ ਤੇ ਤਾਜ ਮਹੱਲ ਵਰਗੀਆਂ ਯਾਦਗਾਰੀ ਇਮਾਰਤਾਂ ਬਣਾਈਆਂ। ਚਾਂਦਨੀ ਚੌਕ ਵਸਿਆ। ਮੀਨਾ ਬਾਜ਼ਾਰ ਬਣਿਆ।
1739 ਦਾ ਕਤਲੇਆਮ
ਮੁਗ਼ਲ ਸ਼ਾਸਕ ਮੁਹੰਮਦ ਸ਼ਾਹ ਦੇ ਰਾਜ ਦੌਰਾਨ ਨਾਦਰ ਸ਼ਾਹ ਨੇ ਈਰਾਨ ਤੋਂ ਆ ਕੇ ਦਿੱਲੀ 'ਤੇ ਹਮਲਾ ਬੋਲ ਦਿੱਤਾ। ਉਦੋਂ ਮਚੀ ਹਾਹਾਕਾਰ ਦੌਰਾਨ 32,000 ਦੇ ਕਰੀਬ ਲੋਕ ਮਾਰੇ ਗਏ ਤੇ ਉਹ ਤਖ਼ਤ-ਏ-ਤਾਊਸ ਵੀ ਲੁੱਟ ਕੇ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਲੈ ਗਿਆ। ਇਸ ਤੋਂ ਛੇਤੀ ਬਾਅਦ ਭਾਰਤ ਵਿਚ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਰਾਜ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਹੋ ਗਈ। ਈਸਟ ਇੰਡੀਆ ਕੰਪਨੀ ਨੇ ਦਿੱਲੀ ਡੇਰੇ ਲਾ ਲਏ। ਅੰਗਰੇਜ਼ਾਂ ਨੇ ਟੇਢੇ ਢੰਗ ਰਾਹੀਂ ਵਪਾਰ ਕਰਨ ਦੇ ਬਹਾਨੇ ਸਾਡੇ ਦੇਸ਼ ਵਿਚ ਆ ਕੇ ਰਾਜ-ਭਾਗ ਨੂੰ ਜੱਫਾ ਮਾਰ ਲਿਆ। ਈਸਟ ਇੰਡੀਆ ਕੰਪਨੀ ਰਾਹੀਂ ਦਿੱਲੀ ਪਹੁੰਚੇ। ਅੰਗਰੇਜ਼ ਦਿਨੋ-ਦਿਨ ਮਜ਼ਬੂਤ ਹੁੰਦੇ ਗਏ ਅਤੇ ਦਿੱਲੀ ਦੇ ਸ਼ਾਸਕ ਸਿਮਟਦੇ ਗਏ। 1803 ਵਿਚ ਦਿੱਲੀ ਵੀ ਅੰਗਰੇਜ਼ਾਂ ਦੇ ਅਧੀਨ ਆ ਗਈ। 1857 ਦੀ ਕ੍ਰਾਂਤੀ ਵਿਚ ਆਖਰੀ ਮੁਗ਼ਲ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਬਹਾਦਰ ਸ਼ਾਹ ਜ਼ਾਫਰ ਨੂੰ ਨੇਤਾ ਐਲਾਨ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਲਿਖਿਆ 'ਗਾਜੀਆਂ ਮੇਂ ਬੂ ਰਹੇਗੀ ਜਦੋ ਤਲਕ ਈਮਾਨ ਕੀ, ਤਖ਼ਤੇ ਲੰਡਨ ਤੱਕ ਚੱਲੇਗੀ ਤੇਗ ਹਿੰਦੁਸਤਾਨ ਕੀ', ਪਰ ਜ਼ਫਰ ਨੂੰ ਗ੍ਰਿਫ਼ਤਾਰ ਕਰ ਲਿਆ ਗਿਆ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਦੋ ਨੌਜਵਾਨ ਲੜਕਿਆਂ ਦਾ ਕਤਲ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ। ਨਾਦਰਸ਼ਾਹ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਅੰਗਰੇਜ਼ਾਂ ਨੇ ਦਿੱਲੀ ਵਿਚ ਖੂਬ ਕਤਲੇਆਮ ਕੀਤਾ। ਜ਼ਫਰ ਨੂੰ ਗ੍ਰਿਫ਼ਤਾਰ ਕਰਕੇ ਅੰਗਰੇਜ਼ ਰੰਗੂਨ ਲੈ ਗਏ ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਮੌਤ ਮਗਰੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਉੱਥੇ ਹੀ ਦਫ਼ਨਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ।
1911 ਵਿਚ ਦਿੱਲੀ ਦੇ ਵਸਣ ਦਾ ਮੁੜ ਦੌਰ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਇਆ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਨਵੀਂ ਦਿੱਲੀ ਦਾ ਨਾਂਅ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ। ਦਿੱਲੀ ਦਰਬਾਰ ਬਰਾੜੀ ਵਿਚ ਸਜਾਇਆ ਗਿਆ। ਥੋੜ੍ਹੇ ਦਿਨਾਂ ਦੇ ਇੰਤਜਾਮ ਦੌਰਾਨ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਰੁਕਣ, ਖਾਣ-ਪੀਣ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਰਾਜਿਆਂ ਨੂੰ ਸੱਦਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਅਤੇ ਬਰਾੜੀ ਵਿਚ ਅਸਥਾਈ ਸ਼ਹਿਰ ਵਸ ਗਿਆ। ਇਸ ਦਿਨ ਪੂਰੀ ਦਿੱਲੀ ਵਿਚ ਦੀਵਾਲੀ ਵਰਗਾ ਮਾਹੌਲ ਦੇਖਣ ਨੂੰ ਮਿਲਿਆ। ਭਾਵ ਦਿੱਲੀ ਰੌਸ਼ਨੀ ਨਾਲ ਜਗਮਗਾ ਉੱਠੀ। ਜਾਰਜ ਪੰਚਮ ਅਤੇ ਕੁਈਨ ਮੈਰੀ ਦੀ ਸਵਾਰੀ ਚਾਂਦਨੀ ਚੌਕ ਤੋਂ ਲੰਘੀ। ਦਿੱਲੀ ਦਰਬਾਰ ਵਿਚ ਪਹੁੰਚਦਿਆਂ ਹੀ ਜਾਰਜ ਪੰਚਮ ਨੇ 1911 ਵਿਚ ਕਲਕੱਤਾ ਦੀ ਜਗ੍ਹਾ ਨਵੀਂ ਦਿੱਲੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਬਣਾਉਣ ਦਾ ਐਲਾਨ ਕਰਕੇ ਸਾਰੇ ਦੇਸੀ ਰਾਜਿਆਂ ਤੇ ਸ਼ਾਸਕਾਂ ਨੂੰ ਹੈਰਾਨ-ਪ੍ਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਐਡਵਿਨ ਲੋਟੀਆਂਸ ਨੇ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਭਵਨ, ਇੰਡੀਆ ਗੇਟ, ਇਸ ਨੂੰ 29,000 ਮਜ਼ਦੂਰਾਂ ਨੇ ਬਣਾਇਆ ਤੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਸ਼ਾਹੀ ਇਮਾਰਤਾਂ ਨੂੰ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਆਗਰਾ, ਭਰਤਪੁਰ, ਧੌਲਪੁਰ ਤੋਂ ਸਪੈਸ਼ਲ ਪੱਥਰ ਮੰਗਵਾਇਆ ਗਿਆ। ਪੱਥਰ ਦੀ ਢੋਆ-ਢੁਆਈ ਲਈ ਵੱਖਰੀਆਂ ਰੇਲ ਲਾਈਨਾਂ ਵਿਛਾਈਆਂ ਗਈਆਂ। ਹਰਬਟ ਬੇਕਰ ਨੇ ਦਿੱਲੀ ਵਿਚ ਸੰਸਦ ਭਵਨ ਬਣਾਇਆ। ਇਸ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਅੱਜ ਤੱਕ ਦਿੱਲੀ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਵਜੋਂ ਜਾਣੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।