ਡਾਕਟਰ ਧਰਮਵੀਰ ਗਾਂਧੀ
ਡਾਕਟਰ ਧਰਮਵੀਰ ਗਾਂਧੀ ਨੂੰ ਮੈਂ ਉਦੋਂ ਤੋਂ ਜਾਣਦਾ ਜਦੋਂ ਤੋਂ ਮੈਨੂੰ ਸੁਰਤ ਤੇ ਸਮਾਜਿਕ ਸੋਝੀ ਆਉਣ ਲੱਗੀ ਸੀ। ਉਹ ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਦਾ ਵੀ ਸਤਿਕਾਰਤ ਸੀ , ਪਿਓ ਦਾ ਵੀ , ਮੇਰੇ ਚਾਚੇ ਤਾਇਆ , ਸਾਡੇ ਘਰ ਕੰਮ ਕਰਨ ਵਾਲ਼ਿਆਂ ਸਮੇਤ ਮੇਰੇ ਦੁਆਲੇ ਕਹਿ ਲਉ ਸਮੁੱਚੀ ਕਾਇਨਾਤ ਦਾ ਸਤਿਕਾਰਤ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਆਪਣਾ ਵੀ ਸੀ ਤੇ ਹੈ। ਉਸਨੂੰ ਸਭ ਪਸੰਦ ਕਰਦੇ ਆਏ ਹਨ । (ਡਾਕਟਰ ਧਰਮਵੀਰ ਗਾਂਧੀ ਪਿੰਡ ਬਿਲਾਸਪੁਰ (ਮੋਗਾ) ਦਸ ਸਾਲ ਮੈਡੀਕਲ ਅਫਸਰ ਰਹੇ , ਚਾਲੀ ਸਾਲ ਚ’ ਦਰਜਨਾਂ ਡਾਕਟਰ ਆਏ ਪਰ ਡਾਕਟਰ ਗਾਂਧੀ ਪਿੰਡ ਆਇਆ ਹੀ ਸਾਡਾ ਆਪਣਾ ਬਣਨ ਸੀ ) ਸਾਡੇ ਪਿੰਡ ਚ’ ਸਾਡੇ ਆਪਣੇ ਸਿਆਸੀ ਟਕਰਾਅ ਸਨ , ਅਸੀਂ ਸਥਾਨਿਕ ਚੋਣਾਂ ਚ’ ਇੱਕ ਦੂਸਰੇ ਖ਼ਿਲਾਫ਼ ਲੜਦੇ ਤੇ ਭਾਗ ਲੈਂਦੇ ਸੀ । ਪਰ ਸਾਡੇ ਸਭ ਦੀਆਂ ਚਾਰ ਚੀਜ਼ਾਂ ਸਾਡੇ ਪਿੰਡ ਸਦਾ ਸਾਂਝੀਆਂ ਰਹੀਆ , ਸਕੂਲ , ਗੁਰੂ ਘਰ , ਸ਼ਮਸ਼ਾਨ ਘਾਟ ਤੇ ਡਾਕਟਰ ਗਾਂਧੀ ,,, ਇਹੀ ਕਾਰਨ ਸੀ ਮੈਂ ਮਨ ਹੀ ਮਨ ਡਾਕਟਰ ਗਾਂਧੀ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਆਦਰਸ਼ ਮੰਨਣ ਲੱਗਿਆ । ਜਦੋਂ ਥੋੜਾ ਵੱਡਾ ਹੋਇਆਂ ਤਾਂ ਸੋਚਣ ਵੀ ਲੱਗਾ ਕਿ ਡਾਕਟਰ ਸਾਬ ਵਰਗਾ ਬਣਨਾ ,,, ਫਿਰ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਕਿ ਡਾਕਟਰ ਤਾਂ ਸਾਹਿਤ ਤੇ ਕੌਮਾਂਤਰੀ ਬਰਾਬਰੀ ਦੀ ਸਿਆਸਤ ਪੜਕੇ ਇਹੋ ਜਾ ਬਣਿਆ । ਮੈਂ ਉਹਦੇ ਵਰਗਾ ਬਣਨ ਲਈ ਉਹ ਸਭ ਪੜਨ ਲੱਗਾ ,,, ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਵਰਤਾਰਿਆਂ ਦੀ ਕੁੱਝ ਕੁੱਝ ਸਮਝ ਵੀ ਆਉਣ ਲੱਗੀ । ਮੈਂ ਪਟਿਆਲ਼ੇ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਜਦੋਂ ਦਾਖਲਾ ਲਿਆ ਤਾਂ ਉਸਦੇ ਆਭਾ ਮੰਡਲ ਚ’ ਵਿਚਰਣ ਵੀ ਲੱਗਾ । ਹੱਕ ਹਕੂਕ ਦੀਆਂ ਲੜਾਈਆਂ ਚ’ ਥੋੜਾ ਬਹੁਤ ਹਿੱਸਾ ਵੀ ਲੈਣ ਲੱਗਾ । ਪਰ ਡਾਕਟਰ ਧਰਮਵੀਰ ਗਾਂਧੀ ਵਰਗਾ ਨਹੀਂ ਬਣ ਪਾਇਆ । ਉਸਦੀ ਊਰਜਾ ਦ੍ਰਿੜ੍ਹਤਾ ਜਿੱਥੇ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦੀ ਮੇਰੀ ਜਾਂ ਮੇਰੇ ਵਰਗਿਆ ਦੀ ਮੁੱਕਣ ਲੱਗਦੀ । ਉਸਦੀ ਜ਼ਿਦ ਉਸਦੇ ਅੰਦਰਲੇ ਸੱਚ ਵਿੱਚੋਂ ਪਰਚੰਡ ਹੁੰਦੀ । ਸਾਡੀ ਜ਼ਿਦ ਵਿੱਚ ਸਾਡਾ ਪਰਿਵਾਰ ਤੇ ਆਰਥਿਕ ਭਵਿੱਖ ਆਣ ਕੇ ਅਡਿੱਕਾ ਡਾਹ ਜਾਂਦਾ । ਉਸਨੂੰ ਮੈਂ ਇੱਕ ਸਮੇਂ ਕਿੰਨੇ ਹੀ ਕਿਰਦਾਰਾਂ ਚ’ ਦੇਖਦਾ , ਮਾਹਿਰ ਡਾਕਟਰ , ਮਨੋਚਿਕਤਸਕ , ਸਿਆਸੀ ਆਗੂ , ਸਾਹਿਤਕ ਰਸੀਆਂ , ਇਹ ਸਾਰੇ ਕਿਰਦਾਰਾਂ ਚ’ ਝੂਠ , ਫ਼ਰੇਬ ਦੀ ਇੱਕ % ਵੀ ਗੁੰਜਾਇਸ਼ ਨਜ਼ਰ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦੀ । ਉਹ ਅਗਲੇ ਦੀ ਜੇਬ ਦੇਖੇ ਬਿਨਾ ਇਲਾਜ ਕਰਦਾ , ਅਗਲੇ ਦੇ ਚਿਹਰੇ ਨੂੰ ਦੇਖ ਅਸਲ ਨਬਜ਼ ਵੀ ਨਾਲ ਦੀ ਨਾਲ ਫੜਦਾ , ਕਿਸੇ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰਕ ਕਾਰੋਬਾਰੀ ਰੌਲੇ ਚ’ ਬਿਨਾ ਵੋਟਾਂ , ਸਪੋਰਟ ਤੇ ਆਰਥਿਕਤਾ ਦੇਖੇ ਸੱਚੀ ਗੱਲ ਮੂੰਹ ਤੇ ਕਹਿੰਦਾ । ਉਹ ਇੱਕ ਅੱਖ ਨਾਲ ਅਜੇ ਵੀ ਚੰਗੇ ਲੇਖ ਕਿਤਾਬਾਂ ਤੇ ਸਿਆਸੀ ਨੁਕਤਿਆਂ ਨੂੰ ਪੜਨ ਲਈ ਲਲਚਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਮੈਂ ਅੱਜ ਪਹਿਲੀ ਬਾਰ ਲਿਖ ਰਿਹਾ ਨਿੱਜੀ ਤੌਰ ਤੇ ਮੈਂ ਡਾਕਟਰ ਗਾਂਧੀ ਦੀ ਸੇਹਤ ਤੋਂ ਵਾਕਿਫ ਹਾਂ ਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਉਹਨੀ ਮੁਹੱਬਤ ਕਰਦਾ ਜਿੰਨੀ ਆਪਣੇ ਪਿਉ ਨੂੰ ਕਰਦਾ ਸੀ । ਜਦੋਂ ਉਹ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਨਿਊਜੀਲੈਂਡ ਪਿਛਲੇ ਸਾਲ ਆਏ , ਮੈਂ ਇਹ ਸੰਸਾ ਜਾਹਿਰ ਕੀਤਾ ਕਿ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਸਿਆਸਤ ਨਾਲ਼ੋਂ ਮੈਨੂੰ ਤੁਹਾਡਾ ਫਿਕਰ ਹੈ । ਉਹ ਕਹਿੰਦੇ ਤਰਨਦੀਪ ਮੈਂ ਜਾਣਦਾ ਹਾਂ ਮੇਰੀ ਸੇਹਤ ਤੋਂ ਵੀ ਵਾਕਿਫ ਹਾਂ ਤੇ ਪਰ ਤੂੰ ਇਹ ਵੀ ਜਾਣਦਾ ਕਿ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਸਿਆਸੀ ਸਮਾਜਿਕ ਤੇ ਆਰਥਿਕ ਸੇਹਤ ਕਿੰਨੀ ਖ਼ਰਾਬ ਹੈ । ਪਰ ਜੇ ਅਜਿਹੀ ਸਥਿਤੀ ਮੈਂ ਘਰ ਬੈਠ ਗਿਆ ਤਾਂ ਇਤਿਹਾਸ ਮੈਨੂੰ ਮਾਫ਼ ਨਹੀਂ ਕਰੇਗਾ । ਮੇਰੀ ਲੜਾਈ ਪੋਰਸ ਦੀ ਲੜਾਈ ਵਰਗੀ ਹੈ । ਜਿੱਥੇ ਜਿੱਤ ਤੇ ਹਾਰ ਦੇ ਅਰਥਾਂ ਨਾਲ਼ੋਂ ਖੜਨ ਦੇ ਅਰਥ ਵਿਸ਼ਾਲ ਨੇ , ਕਿਉਂਕਿ ਸਿਆਸਤ ਦੇ ਸਿਕੰਦਰ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਲੜਾਈ ਨਾਲ਼ੋਂ ਸੱਤਾ , ਤਾਕਤ ਤੇ ਹਊਮੇ ਦੀ ਲੜਾਈ ਲੜ ਰਹੇ ਨੇ । ਮੈਂ ਚੁੱਪ ਸੀ , ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਕੋਈ ਜੁਆਬ ਨਹੀਂ ਸੀ । ਡਾਕਟਰ ਸਾਬ ਕਹਿੰਦੇ ਤਰਨਦੀਪ ਮੈਂ ਜਾਣਦਾ ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ ਮੈਂ ਦਸ ਕੁ ਸਾਲ ਐਕਟਿਵ ਰਹਿ ਸਕਦਾ ਜੇ ਸੇਹਤ ਨੇ ਸਾਥ ਦਿੱਤਾ ਤਾਂ , ਮੇਰੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਹੈ ਪੰਜ ਸੱਤ ਗਾਂਧੀ ਐਨੇ ਚ’ ਪੈਦਾ ਹੋ ਜਾਣ ਜੋ ਅਹੁਦਿਆਂ ਨਾਲ਼ੋਂ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਲੜਾਈ ਲੜ ਸਕਣ ਦਾ ਹੌਸਲਾ ਭਰ ਲੈਣ ।
ਹੁਣ ਮੈਂ ਡੂੰਗੇ ਵਿਚਾਰ ਚੋਂ ਆਪਣੇ ਵਿਵੇਕ ਨਾਲ ਸਮਝਦਾ । ਡਾਕਟਰ ਗਾਂਧੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀ ਹੈ ? ਉਹ ਚਿੜੀ ਵਰਗਾ ਜੋ ਚੁੰਝ ਚ’ ਪਾਣੀ ਲੈ ਜੰਗਲ਼ ਦੀ ਅੱਗ ਆਪਣੇ ਸੀਮਤ ਸਾਧਨਾਂ ਨਾਲ ਬੁਝਾ ਰਿਹਾ ਤੇ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਚ’ ਹੈ ਕਿ ਉਸਦਾ ਕਾਫਿਲਾ ਵਿਸ਼ਾਲ ਹੋਵੇ । ਜੋ ਲਗਾਤਾਰਤਾ ਚੋਂ ਹੀ ਹੋਵੇਗਾ । ਮੈਂ ਸਮਝਦਾ ਜਿਵੇਂ ਦਾ ਪਰਬੰਧ ਹੈ ਕੈਪਟਨ , ਮਹਾਰਾਣੀ ਪਰਨੀਤ ਕੌਰ , ਬਾਦਲ , ਢੀਡਸੇ ਦੀਆਂ ਕਤਾਰ ਤਾਂ ਬਹੁਤ ਲੰਬੀ ਹੈ । ਇੱਕ ਜਾਵੇਗਾ ਤਾਂ ਦੂਸਰਾ ਥਾਂ ਲੈਣ ਲਈ ਪਿੱਛੇ ਖੜਾ ਹੋਵੇਗਾ । ਪਰ ਡਾਕਟਰ ਗਾਂਧੀ ਯੁੱਗ ਪੁਰਸ਼ ਹੈ ਜੋ ਛੇਤੀ ਨਹੀਂ ਟੱਕਰਦੇ । ਹੁਣ ਪਟਿਆਲ਼ੇ ਵਾਲ਼ਿਆਂ ਦਾ ਆਉਦੀਆਂ ਲੋਕ ਸਭਾ ਚੋਣਾਂ ਇਮਤਿਹਾਨ ਨੇ , ਪਰਖ ਉਹਨਾਂ ਪੰਜ ਸਾਲ ਕਰ ਲਈ ਹੈ । ਡਾਕਟਰ ਗਾਂਧੀ ਕਿਸੇ ਦੇ ਅਸਲੇ ਦੇ ਲਾਇਸੰਸ ਦੀ ਸਿਫ਼ਾਰਸ਼ ਨਹੀਂ ਕਰੇਗਾ , ਡਾਕਟਰ ਗਾਂਧੀ ਟ੍ਰੈਫ਼ਿਕ ਪੁਲਿਸ ਤੋਂ ਫੜੇ ਜਾਣ ਤੇ ਛਡਵਾਉਣ ਲਈ ਫ਼ੋਨ ਵੀ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ , ਸ਼ਰਾਬ ਦੀ ਭੱਠੀ ਲਾਉਣ ਵਾਲੇ ਨਸ਼ਾ ਵੇਚਣ ਵਾਲ਼ਿਆਂ ਦੀ ਪੁਸਤਪਨਾਹੀ ਉਸਦੇ ਸੁਭਾਅ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਨਹੀਂ । ਮਰਗ ਦੇ ਭੋਗ ਉਸਦੀ ਸਿਆਸੀ ਜ਼ਮੀਨ ਦਾ ਅਧਾਰ ਨਹੀਂ , ਉਹ ਗਲ ਚ’ ਸਰੋਪਿਆਂ ਦੀ ਰਾਜਨੀਤੀ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ , ਵੋਟਾਂ ਖਰੀਦਣ , ਖ਼ਬਰਾਂ ਅਖ਼ਬਾਰਾਂ ,ਟੀ.ਵੀ ਖਰੀਦਣ ਲਈ ਉਸ ਕੋਲ ਹਰਾਮ ਦੇ ਪੈਸੇ ਨਹੀਂ ਹਨ । ਵੋਟਰਾਂ ਨੂੰ ਸਮਾਰਟ ਫ਼ੋਨ , ਕਰਜ਼ਾ ਮੁਆਫ਼ੀ , ਆਟਾ ਦਾਲ ਸਕੀਮ ਦੇ ਫੋਕੇ ਤੇ ਝੂਠੇ ਲਾਲਚਾਂ ਦਾ ਸਹਾਰਾ ਉਸਦੀ ਫ਼ਿਤਰਤ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਨਹੀਂ । ਉਹ ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰੇਗਾ , ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਭਵਿੱਖ ਲਈ ਯੋਜਨਾਵਾਂ ਉਲੀਕਦਾ ਹੈ ਉਲੀਕੇਗਾ । ਉਹ ਬਾਦਲਾਂ ਦੇ ਟਰਾਂਸਪੋਰਟ ਮਾਫੀਏ ਤੇ ਨੱਥ ਪਾਉਣ ਲਈ ਰਾਜਪੁਰਾ ਬਠਿੰਡਾ ਟ੍ਰੇਨ ਪਰੋਜੈਕਟ ਤੇ ਕੰਮ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ , ਜਿਸ ਚ’ ਪੰਜਾਹ ਫੀਸਦੀ ਕਾਮਯਾਬੀ ਹਾਸਿਲ ਕਰ ਚੁੱਕਿਆਂ ਹੈ । ਉਸਨੇ ਬੰਜਰ ਹੁੰਦੇ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਪਾਣੀਆਂ ਦੀ ਲੜਾਈ ਦਾ ਮੁੱਢ ਪਾਰਲੀਮੈਂਟ ਤੇ ਕੋਰਟ ਰਾਹੀਂ ਵਿੱਢਿਆ ਹੈ । ਉਸਨੇ ਸਿੱਖਾਂ ਦੀ ਅਜ਼ਾਦ ਹਸਤੀ ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਕ ਅਨੰਦ ਮੈਰਿਜ ਐਕਟ ਸੰਸਦ ਚ’ ਪੇਸ਼ ਕਰਕੇ ਅਕਾਲੀ ਸਿਆਸਤ ਦੇ ਚਿਹਰਾ ਨਕਾਬ ਕੀਤਾ ਹੈ , ਕਿਉਂਕਿ ਸਿੱਖੀ ਦਾ ਅਲਾਪ ਅਲਾਪਣ ਵਾਲੇ 65 ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਚੁੱਪ ਸਨ । ਉਹ ਗੁਰੂ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਦੇ ਫ਼ਲਸਫ਼ੇ ਦੀ ਬਾਤ ਸਾਂਝੇ ਸ਼ਮਸ਼ਾਨ ਘਰਾਂ ਰਾਹੀਂ ਪਾਉਂਦਾ ਹੈ । ਉਹ ਜਾਣਦਾ ਹੈ ਕਿ ਸਿੱਖਿਆ ਦਾ ਪਸਾਰਾ ਹੀ ਅਗਿਆਨਤਾ , ਝੂਠ ਤੇ ਊਚ ਨੀਚ ਦਾ ਫਸਤਾ ਵੱਢੇਂਗਾ । ਜਿਸ ਲਈ ਆਪਣੇ ਹਲਕੇ ਦੇ ਸਕੂਲਾ ਵੱਲ ਗਰਾਟਾਂ ਦਾ ਮੁਹਾਣ ਕਰਦਾ ਹੋਇਆਂ । ਪੁਰਾਤਨ ਰਿਵਾਇਤਾ ਨੂੰ ਤੋੜਦਾ ਹੈ । ਉਹ ਰੈਲੀਆਂ ਰੋਡ ਸ਼ੋਆਂ ਦੀ ਬਿਜਾਏ , ਭਵਿੱਖ ਦਾ ਰੋਡ ਮੈਪ ਤਿਆਰ ਕਰਦਾ ਹੈ । ਉਹ ਉਸ ਸਫ਼ਰ ਤੇ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਕੰਡੇ ਨੇ , ਕਠਿਨਾਈਆਂ ਨੇ ਪਰ ਸੱਚ ਦੇ ਪ੍ਰਚਮ ਚੋਂ ਉਪਜੀ ਆਸ ਉਸਦਾ ਆਸਰਾ ਵੀ ਹੈ । ਮੇਰਾ ਮਿੱਤਰ ਤੇ ਕੁਲੀਗ ਜਸਪ੍ਰੀਤ ਰਾਜਪੁਰਾ (ਪੱਤਰਕਾਰ ਪੰਜਾਬੀ ਟਿਰਬਿਊਨ ਆਕਲੈਂਡ) ਪੰਜਾਬ ਤੋਂ ਹੁਣੇ ਹੁਣੇ ਨਿਊਜੀਲੈਂਡ ਪਰਤਿਆ ਤੇ ਕਹਿੰਦਾ ਉਸਨੇ ਪਟਿਆਲ਼ੇ ਹਲਕੇ ਦੇ ਸੌ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕੀਤੀ । ਡਾਕਟਰ ਧਰਮਵੀਰ ਗਾਂਧੀ ਦੇ ਕੰਮ ਤੇ ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਤੇ ਕਿੰਤੂ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਇੱਕ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ । ਸਾਰੇ ਡਾਕਟਰ ਧਰਮਵੀਰ ਗਾਂਧੀ ਦੀ ਸਿਫ਼ਤ ਹੀ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ ਤੇ ਨਾਲ ਦੀ ਨਾਲ ਸੰਸਾ ਵੀ ਇਸ ਬਾਰ ਲੜਾਈ ਮੌਜੂਦਾ ਮੁੱਖ ਮੰਤਰੀ ਦੀ ਧਰਮ ਪਤਨੀ ਨਾਲ ਹੈ ਤੇਂ ਪਿਛਲੀ ਬਾਰ ਦਾ ਅਕਾਲੀ ਉਮੀਦਵਾਰ ਦੀਪਇੰਦਰ ਢਿੱਲੋ ਵੀ ਮਹਾਰਾਣੀ ਪਰਨੀਤ ਕੌਰ ਦੇ ਨਾਲ ਹੈ । ਦੋਵੇਂ ਘਾਗ ਸਿਆਸਤਦਾਨ ਨੇ ,, ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਇਹੀ ਤਾਂ ਸਵਾਲ ਹੈ ਕਿ ਜੋ ਸੱਤਾ ਦੇ ਨਾਲ ਆਪਣੀ ਵਫ਼ਾਦਾਰੀ ਬਦਲਦੇ ਨੇ , ਰਲ ਜਾਂਦੇ ਨੇ , ਕਿ ਉਹ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਸੱਚੇ ਵਫ਼ਾਦਾਰ ਹੋਣਗੇ ? ਇਹ ਚੋਣ ਪੀਡੀਏ ਉਮੀਦਵਾਰ ਡਾਕਟਰ ਧਰਮਵੀਰ ਗਾਂਧੀ ਦਾ ਇਮਤਿਹਾਨ ਨਹੀਂ , ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਇਮਤਿਹਾਨ ਹੈ ? ਜੋ ਵੋਟਾਂ ਪਈਆਂ ਤੋਂ ਲੀਡਰਾਂ , ਪਾਰਟੀਆਂ ਨੂੰ ਕੋਸਦੇ ਨੇ , ਬਾਕੀ ਪਟਿਆਲ਼ੇ ਲੋਕ ਸਭਾ ਹਲਕੇ ਦੀਆਂ ਵੋਟਾਂ ਨਾਂ ਮਹਾਰਾਣੀ ਦੀਆਂ ਹਨ , ਨਾਂ ਦੀਪਇੰਦਰ ਢਿੱਲੋ ਦੀਆਂ । ਇਹ ਲੋਕਾਂ ਦੀਆਂ ਹਨ । ਜ਼ਿਹਨਾਂ ਆਪਣੇ ਜ਼ਮੀਰ ਨੂੰ ਟਟੋਲਦੇ ਹੋਏ ਵੋਟ ਪਾਈ ਤਾਂ ਤੱਕੜੀ ਡਾਕਟਰ ਧਰਮਵੀਰ ਗਾਂਧੀ ਵਾਲੇ ਪਾਸੇ ਹੀ ਝੁਕੇਗੀ । ਸੋ ਅੰਤ ਪਟਿਆਲ਼ੇ ਰਾਹੀਂ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਕੱਲ ਦੀ ਖੇਡ ਲੋਕਾਂ ਕੋਲ ਹੀ ਹੈ ? ਇਸੇ ਖੇਡ ਨੇ ਨੱਕੇ ਮੋੜਣੇ ਨੇ ਤੇ ਇਸੇ ਖੇਡ ਨੇ ਵੱਡੇ ਘਰਾਂ ਦੇ ਮੋਘੇ ਲਾਉਣੇ ਜਾਂ ਬੰਦ ਕਰਨੇ ਨੇ !
ਡਾਕਟਰ ਧਰਮਵੀਰ ਗਾਂਧੀ ਲਈ ਮੇਰੀ ਬਹੁਤ ਪਹਿਲਾ ਲਿਖੀ ਇੱਕ ਕਵਿਤਾ ਦਾ ਬੰਦ ਹੀ ਢੁਕਵਾਂ ਹੈ ।
“ਹਨੇਰੀ ਰਾਤ ਚ’ ਜਗਦੇ ਦੀਵੇ ਤੋਂ ਪ੍ਰੇਰਣਾ ਲਈਏ
ਜਿਸ ਮੱਥਾ ਲਾਇਆ ਹਨੇਰੇ ਨਾਲ ,
ਹਾਲਾਕਿ ਉਸਦੀ ਲੋਅ ਮੱਧਮ ਵੀ ਪੈ ਸਕਦੀ ਹੈ ਸਮੇਂ ਨਾਲ ,
ਪਰ ਐਨਾ ਕੁ ਚਾਨਣ ਤਾਂ ਉਹ ਕਰ ਗਿਆ ਕਿ ,
ਕਿ ਕਿਸੇ ਦਾ ਕੁੱਝ ਸਵਰ ਜਾਵੇ ਉਸਦੀ ਰੋਸ਼ਨੀ ਨਾਲ ।”
ਤਰਨਦੀਪ_ਬਿਲਾਸਪੁਰ
