ਹਕੂਮਤਾਂ ਦੇ ਕਹਿਰ

ਹਕੂਮਤਾਂ ਦੇ ਕਹਿਰ

ਪਿੰਡ ਵਾਲਾ ਪੁਲ ਤੇ ਉਹ ਸੁੰਨੇ ਕੰਢੇ ਨਹਿਰ ਦੇ
ਦੱਸਦੇ ਨੇ ਕਿੱਸੇ ਕਈ ਹਕੂਮਤਾਂ ਦੇ ਕਹਿਰ ਦੇ!

ਜਦ ਪੱਥਰਾਂ ਨਾ ਬੰਨ ਸੁੱਟੇ ਗੱਭਰੂ ਜਵਾਨ ਸੀ
ਟਾਵਾਂ ਟਾਵਾਂ ਤਾਰਾ ਉਦੋਂ ਕਾਲਾ ਅਸਮਾਨ ਸੀ

ਕਿਸੇ ਵੀ ਨਾ ਸੁਣੇ, ਪਾਏ ਵਾਸਤੇ ਸੀ ਖੈਰ ਦੇ
ਪਿੰਡ ਵਾਲਾ ਪੁਲ ਤੇ ਉਹ ਸੁੰਨੇ ਕੰਢੇ ਨਹਿਰ ਦੇਦੱਸਦੇ ਨੇ ਕਿੱਸੇ ਕਈ ਹਕੂਮਤਾਂ ਦੇ ਕਹਿਰ ਦੇ!

ਸੁੱਟਿਆ ਸੀ ਨਹਿਰ ਵਿੱਚ ਆਂਦਰਾਂ ਨੂੰ ਪਾੜਕੇ
ਤਗਮੇ ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਲੈਣੇ ਮਾਂ ਦਾ ਪੁੱਤ ਮਾਰਕੇ

ਵਾਸਤਾ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਉਹਦਾ ਨਾਲ ਭਾਵੇਂ ਲਹਿਰ ਦੇ
ਪਿੰਡ ਵਾਲਾ ਪੁਲ ਤੇ ਉਹ ਸੁੰਨੇ ਕੰਢੇ ਨਹਿਰ ਦੇ
ਦੱਸਦੇ ਨੇ ਕਿੱਸੇ ਕਈ ਹਕੂਮਤਾਂ ਦੇ ਕਹਿਰ ਦੇ!

ਬੂਟਾਂ ਦੀਆਂ ਅੱਡੀਆਂ ਨਾ ਮੱਥਾ ਉਹਦਾ ਭੰਨਤਾ
ਅਧਮੋਇਆ ਜਿਹਾ ਕਰ ਫਿਰ ਕਿੱਕਰ ਨਾ ਬੰਨ੍ਹਤਾ
ਸੁਣੇ ਪਿੰਡ ਸੀ ਖੜ੍ਹਾਕੇ ਹੋਏ ਪੁਲ ਉੱਤੇ ਫੈਰ ਦੇ
ਪਿੰਡ ਵਾਲਾ ਪੁਲ ਤੇ ਉਹ ਸੁੰਨੇ ਕੰਢੇ ਨਹਿਰ ਦੇ
ਦੱਸਦੇ ਨੇ ਕਿੱਸੇ ਕਈ ਹਕੂਮਤਾਂ ਦੇ ਕਹਿਰ ਦੇ!

ਸੰਧੂ ਦੋ ਗਜ਼ ਕਫ਼ਨਾਂ ਤੋਂ ਲਾਸ਼ਾਂ ਵੀ ਮੁਥਾਜ ਸੀ
ਦੇਵੀਆਂ ਦੇ ਭੇਖ ਵਿੱਚ ਰਾਖਸ਼ਾਂ ਦਾ ਰਾਜ ਸੀ
ਡੁੱਬ ਗਏ ਨੇ ਸੱਚ ਕਈ, ਝੂਠ ਓਥੇ ਤੈਰ ਦੇ
ਪਿੰਡ ਵਾਲਾ ਪੁਲ ਤੇ ਉਹ ਸੁੰਨੇ ਕੰਢੇ ਨਹਿਰ ਦੇ
ਦੱਸਦੇ ਨੇ ਕਿੱਸੇ ਕਈ ਹਕੂਮਤਾਂ ਦੇ ਕਹਿਰ ਦੇ!
‪#‎ਜੁਗਰਾਜਸਿੰਘ‬
੧੬/੧੨/੨੦੧੫